skierować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zwrócić się ku czemuś w przestrzeni

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

kierunek

karabin, obiektyw, pocisk, wzrok skierował się; kamera skierowała się; oczy, spojrzenia skierowały się

	Wszystkie oczy skierowały się w stronę blondyna, który blado się uśmiechał. źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
	Potem jego wzrok skierował się mimowolnie na gmach zarządu oceanicznych linii, gdzie od lat nie rezydował już żaden armator. źródło: NKJP: Paweł Huelle: Ostatnia Wieczerza, 2007
	Wycelował - i sam o włos nie zginął w katastrofie. Zapatrzony w celownik, nie widział, że Messerschmitt skierował się prosto na drzewo. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dywizjon 303, 1942
	Kamery skierowały się na linię odbicia, ale w tej samej chwili sędzia uderzył łopatką z białą tarczą w pociągniętą sypką kredą deskę odbicia, rozmazując ślad. źródło: NKJP: Tadeusz Olszański: Polski gest, Polityka, 2005-07-30

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skierowałem się +(e)m się skierował	skierowałam się +(e)m się skierowała	skierowałom się +(e)m się skierowało	skierowaliśmy się +(e)śmy się skierowali	skierowałyśmy się +(e)śmy się skierowały
2 os.	skierowałeś się +(e)ś się skierował	skierowałaś się +(e)ś się skierowała	skierowałoś się +(e)ś się skierowało	skierowaliście się +(e)ście się skierowali	skierowałyście się +(e)ście się skierowały
3 os.	skierował się	skierowała się	skierowało się	skierowali się	skierowały się

bezosobnik: skierowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skierujmy się
2 os.	skieruj się	skierujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skierowałbym się bym się skierował	skierowałabym się bym się skierowała	skierowałobym się bym się skierowało	skierowalibyśmy się byśmy się skierowali	skierowałybyśmy się byśmy się skierowały
2 os.	skierowałbyś się byś się skierował	skierowałabyś się byś się skierowała	skierowałobyś się byś się skierowało	skierowalibyście się byście się skierowali	skierowałybyście się byście się skierowały
3 os.	skierowałby się by się skierował	skierowałaby się by się skierowała	skierowałoby się by się skierowało	skierowaliby się by się skierowali	skierowałyby się by się skierowały

bezosobnik: skierowano by się

bezokolicznik: skierować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skierowawszy się

gerundium: skierowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_nieżywotny

+

skierować się

+

na KOGO/CO

Od: kierować