podupaść - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stać się słabszym pod względem stanu zdrowia lub stanu psychiki

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Niestety, pod koniec 1988 roku coś się popsuło, brakowało zawodników, a on podupadł na zdrowiu. źródło: NKJP: Marek Chrzanowski: Słodki ciężar, Wieści Podwarszawskie, 2008-07-06
	Jada osobno, twierdząc, że nie jest godny siedzieć przy jednym stole z porządnymi ludźmi. Widać przy tym, że zupełnie podupadł na duchu, ciele i chyba też na umyśle. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu Księga II, 2002
	Po złamaniu miednicy w 2012 roku Andy nie wrócił do starej formy, podupadł psychicznie, dobiła go dyskwalifikacja dopingowa jego brata Fränka. źródło: Internet: rowery.org
	Marcin podupadł duchowo, stracił sens życia, nie wierzył w lepszą przyszłość. źródło: Internet: zapytaj.onet.pl
	Miał to być film nie tylko gloryfikujący gruzińską przeszłość, ale przede wszystkim podtrzymujący na duchu nieco podupadły moralnie naród. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Kino totalitarne: Bóg Ojciec Stalin i Matka Boska Warwara, Esensja, 2009-08-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podupadłem +(e)m podupadł	podupadłam +(e)m podupadła	podupadłom +(e)m podupadło	podupadliśmy +(e)śmy podupadli	podupadłyśmy +(e)śmy podupadły
2 os.	podupadłeś +(e)ś podupadł	podupadłaś +(e)ś podupadła	podupadłoś +(e)ś podupadło	podupadliście +(e)ście podupadli	podupadłyście +(e)ście podupadły
3 os.	podupadł	podupadła	podupadło	podupadli	podupadły

bezosobnik: podupadnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podupadnijmy
2 os.	podupadnij	podupadnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podupadłbym bym podupadł	podupadłabym bym podupadła	podupadłobym bym podupadło	podupadlibyśmy byśmy podupadli	podupadłybyśmy byśmy podupadły
2 os.	podupadłbyś byś podupadł	podupadłabyś byś podupadła	podupadłobyś byś podupadło	podupadlibyście byście podupadli	podupadłybyście byście podupadły
3 os.	podupadłby by podupadł	podupadłaby by podupadła	podupadłoby by podupadło	podupadliby by podupadli	podupadłyby by podupadły

bezosobnik: podupadnięto by

bezokolicznik: podupadnąć
podupaść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podupadłszy

gerundium: podupadnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: podupadać

+

podupaść

+

JAK

Zob. paść (na ziemię)