ktoś zapuszcza korzenie

  • ktoś przyzwyczaja się do jakiegoś miejsca i zaczyna czuć się w nim swojsko
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Najbliższe środowisko życia człowieka

  • Piotr Geise, socjolog po okresie bezrobocia (najpierw czekał na obywatelstwo, szukał możliwości otrzymania stypendium), znalazł pracę w niemieckiej rozgłośni dla obcokrajowców. Przeniósł się z Getyngi do Berlina i zaczął zapuszczać korzenie. Mimochodem, bo definitywnej decyzji nigdy nie podjął.

    źródło: NKJP: Katarzyna Jaklewicz: Jesteś tu, tęsknisz za tam, Polityka, 2007-05-19

    W Bydgoszcz wrastałem powoli, zapuszczałem korzenie w to miasto. W roku 2004 sprzedałem mieszkanie przy Gdańskiej 31 i kupiłem mały domek w dzielnicy Miedzyń, blisko Kanału Bydgoskiego. Dość miałem hałaśliwego i, co tu dużo mówić, brudnego centrum.

    źródło: NKJP: Józef Banaszak: Czas nie przeszedł obok: wspomnienia przyrodnika, 2008

    Nie można powiedzieć, że Beata O. chciała uciekać. Wyjechała tylko na pewien czas, ze szczerym zamiarem powrotu po latach. Z marzeniem zamiany tego ponurego i zapomnianego przez Boga miejsca, w pulsujące życiem nowoczesne miasto, w którym z radością zapuszcza się korzenie, a nie ucieka - byle gdzie, byle dalej.

    źródło: NKJP: Ewa Kozierkiewicz-Widermańska: Nieszczęścia chodzą parami, Detektyw, 1999

    Dziś Kajpa mówi, że już nie chcą na Zachód, chcą zostać w Polsce. Tu jest bezpiecznie, normalnie.
    - Spokojnie kładziemy się spać i spokojnie wstajemy - wyjaśnia. - Powoli zapuszczamy korzenie. Starsi synowie poszli do polskiej szkoły, nauczyli się języka.

    źródło: NKJP: Irena Łaszyn: Czeczenki, Dziennik Bałtycki, 2007-10-05

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, npch; odmienny:  zapuszczać 

    odpowiednik aspektowy: ktoś zapuścił korzenie

Data ostatniej modyfikacji: 13.11.2018