-
1.
posiadanie bardzo dużej ilości pieniędzy i/lub innych dóbr materialnych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
- wielkie, ogromne bogactwo; bogactwo materialne;
- bogactwo regionu, kraju, państwa; bogactwo Kościoła
- bogactwo i bieda, bogactwo i nędza; bogactwo i władza; bogactwo i szczęście; potęga i bogactwo, siła i bogactwo
- wyspa bogactwa, źródło bogactwa
- osiągnąć, zdobyć, zaprzepaścić bogactwo; bogactwo mierzy się czymś
- olśniewać bogactwem
- dojść do bogactwa, korzystać z bogactwa
- rosnąć w bogactwo
- obnosić się ze (swoim) bogactwem
-
Wychowana w bogactwie jedynaczka, nie okazywała nigdy zmiennych nastrojów czy humorów.
źródło: NKJP: Dorota Mycielska: Z Kresów do Wielkopolski. Wańkowicze w Jerce, 2002
Jakie „głupstwo” proponuje św. Ignacy w tym rozmyślaniu? Ubóstwo przeciw bogactwu, obelgi i pogarda przeciw zaszczytom światowym, wreszcie pokora przeciw pysze.
źródło: NKJP: Henryk Dziadosz SJ: Doświadczenie chrześcijańskie w ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bogactwo
bogactwa
D. bogactwa
bogactw
C. bogactwu
bogactwom
B. bogactwo
bogactwa
N. bogactwem
bogactwami
Ms. bogactwie
bogactwach
W. bogactwo
bogactwa
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. bogaty