pusty śmiech

Nie zdołałem powstrzymać pustego śmiechu. - Wybacz, lecz ten nieszczęsny ułomek, mały kujawski rozbójnik miałby być naszym monarchą? Na owym rubasznym czerepie miałaby spocząć korona Chrobrego?! Na-prawdę w to wierzysz? - pytałem z okrutną uciechą.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłośc, i2006

Pomyślałam także o naszej, a raczej amerykańskiej, jeszcze nie zbudowanej tarczy antyrakietowej i ogarnął mnie pusty śmiech. To tak, jakby wysłać husarię do walki z laserami.

źródło: NKJP: Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-11-28

Są na pewno tacy politycy (Wesołość na sali), którzy udają, że nie wiedzą, co się dzieje, pustym śmiechem okrywają brak zrozumienia powagi sytuacji.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.04.1994

Oniemiałem z wrażenia i zdjął mnie pusty śmiech, czego jednak zupełnie nie dałem po sobie poznać. Szedłem z kamienną twarzą i pochyloną głową, ze splecionymi rękami założonymi do tyłu, udając głęboką zadumę nad odległą przeszłością.

źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998

I ogarnął mnie pusty śmiech. Bo oto ujrzałem przed sobą Weronikę. Patrzyła na mnie chłodno, ale zaraz ściągnęła słodko usta... I rzekła tonem pełnym wzruszenia i tkliwości:
- Wital, wariacie, na co ty jeszcze czekasz? Nie masz dość? Chcesz z nimi igrać? Nie rozumiesz, co to jest za miejsce, nie rozumiesz, z jakimi ludźmi masz do czynienia? Myślisz, że oni żartują? Żartują, również. Ale tobie nie powinno być do śmiechu...

źródło: NKJP: Jacek Dobrowolski: 120 godzin, czyli Upadek pewnego dżentelmena, 2006