usamodzielnić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zacząć działać bez odwoływania się do pomocy lub współpracy innych osób lub instytucji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

synonimy:

ktoś stanął na własnych nogach

zakład usamodzielnił się; placówka, spółka usamodzielniła się; dziecko usamodzielniło się; wychowankowie usamodzielnili się
usamodzielnić się ekonomicznie, finansowo; w pełni; szybko, wcześnie
chcieć, postanowić; pomóc/pomagać usamodzielnić się; dążyć do usamodzielnienia się
usamodzielnić się całkowicie
chęć, możliwość, potrzeba; czas, moment usamodzielnienia się
tendencje do usamodzielnienia się
szansa na usamodzielnienie się

	Rodzinie będzie łatwiej, gdy najstarsze dzieci się usamodzielnią i same na siebie zaczną zarabiać. źródło: NKJP: Zbigniew Kwieciński: Poziom wczesnej alfabetyzacji a jakość życia w dorosłości, Studia Paedagogica I, 2008
	Przejście na kontrakt daje możliwość usamodzielnienia się, działania na własny rachunek [...]. źródło: NKJP: (kieł): Kontraktowi lekarze, NTN Kartuzy, 2011
	Przez 2-3 lata mieliby szansę na usamodzielnienie się, znalezienie sobie pracy i mieszkania. źródło: NKJP: By mieli dom, Dziennik Polski, 2002-09-17
	W ciągu ostatnich 10 lat usamodzielniły się dwie placówki w Chełmży i Brodnicy, działające przedtem jako filie szkoły toruńskiej. źródło: NKJP: Violetta Nowakowska: Muzyczny jubileusz, Gazeta Miejska, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usamodzielniłem się +(e)m się usamodzielnił	usamodzielniłam się +(e)m się usamodzielniła	usamodzielniłom się +(e)m się usamodzielniło	usamodzielniliśmy się +(e)śmy się usamodzielnili	usamodzielniłyśmy się +(e)śmy się usamodzielniły
2 os.	usamodzielniłeś się +(e)ś się usamodzielnił	usamodzielniłaś się +(e)ś się usamodzielniła	usamodzielniłoś się +(e)ś się usamodzielniło	usamodzielniliście się +(e)ście się usamodzielnili	usamodzielniłyście się +(e)ście się usamodzielniły
3 os.	usamodzielnił się	usamodzielniła się	usamodzielniło się	usamodzielnili się	usamodzielniły się

bezosobnik: usamodzielniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		usamodzielnijmy się
2 os.	usamodzielnij się	usamodzielnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usamodzielniłbym się bym się usamodzielnił	usamodzielniłabym się bym się usamodzielniła	usamodzielniłobym się bym się usamodzielniło	usamodzielnilibyśmy się byśmy się usamodzielnili	usamodzielniłybyśmy się byśmy się usamodzielniły
2 os.	usamodzielniłbyś się byś się usamodzielnił	usamodzielniłabyś się byś się usamodzielniła	usamodzielniłobyś się byś się usamodzielniło	usamodzielnilibyście się byście się usamodzielnili	usamodzielniłybyście się byście się usamodzielniły
3 os.	usamodzielniłby się by się usamodzielnił	usamodzielniłaby się by się usamodzielniła	usamodzielniłoby się by się usamodzielniło	usamodzielniliby się by się usamodzielnili	usamodzielniłyby się by się usamodzielniły

bezosobnik: usamodzielniono by się

bezokolicznik: usamodzielnić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: usamodzielniwszy się

gerundium: usamodzielnienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: usamodzielniać się