cofać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

kierować uwagę ku wydarzeniom z przeszłości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

hiperonimy:

powracać
wracać

akcja, opowiadanie cofa się
cofać się myślą, pamięcią, wyobraźnią
cofać się do jakichś czasów, do dzieciństwa, do lat dwudziestych (trzydziestych...), do jakiegoś okresu, do przeszłości
cofać się w wyobraźni
cofać się (dalej, parę lat...) !?wstecz

	Myśląc o swoich młodzieńczych latach, najchętniej cofa się do chwil, które spędzał w projektorni łukowskiego kina. źródło: NKJP: Aleksandra Padyjasek: Moją miłością jest kino, Dziennik Bałtycki, 2011
	Jedź i wróć, żebyśmy mogły sprzedać dom w Sieciechowie i raz na zawsze zamknąć tę sprawę. Nie lubię cofać się myślami do tamtych czasów. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
	Dzięki przedstawieniu na niespełna godzinę cofamy się o ponad 100 lat, by podglądać przygotowania i przebieg wieczerzy wigilijnej u wielopokoleniowej rodziny Walusiaków. źródło: NKJP: Ł. Śmiatacz: Jak świętowano 100 lat temu: Wigilia u Walusiaków, Czas Ostrzeszowski, 2005, nr 51
	[...] w powieściach, których akcja cofa się do ostatniej dekady zeszłego stulecia, bohaterowie uczęszczają do lokali wówczas modnych. źródło: NKJP: Paweł Dunin-Wąsowicz: Mole barowe, Polityka, 2007-06-09
	Cofając się parę lat !?wstecz, przypominam sobie, że pan Walkowiak dzierżawił prosektorium, lecz nie był w stanie go utrzymać. źródło: NKJP: Mieszkaniec Trzeciewnicy: W obronie sprawiedliwości, Nakielski Czas, 2002-02-13

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	cofałem się +(e)m się cofał	cofałam się +(e)m się cofała	cofałom się +(e)m się cofało	cofaliśmy się +(e)śmy się cofali	cofałyśmy się +(e)śmy się cofały
2 os.	cofałeś się +(e)ś się cofał	cofałaś się +(e)ś się cofała	cofałoś się +(e)ś się cofało	cofaliście się +(e)ście się cofali	cofałyście się +(e)ście się cofały
3 os.	cofał się	cofała się	cofało się	cofali się	cofały się

bezosobnik: cofano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się cofał będę się cofać	będę się cofała będę się cofać	będę się cofało będę się cofać	będziemy się cofali będziemy się cofać	będziemy się cofały będziemy się cofać
2 os.	będziesz się cofał będziesz się cofać	będziesz się cofała będziesz się cofać	będziesz się cofało będziesz się cofać	będziecie się cofali będziecie się cofać	będziecie się cofały będziecie się cofać
3 os.	będzie się cofał będzie się cofać	będzie się cofała będzie się cofać	będzie się cofało będzie się cofać	będą się cofali będą się cofać	będą się cofały będą się cofać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		cofajmy się
2 os.	cofaj się	cofajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	cofałbym się bym się cofał	cofałabym się bym się cofała	cofałobym się bym się cofało	cofalibyśmy się byśmy się cofali	cofałybyśmy się byśmy się cofały
2 os.	cofałbyś się byś się cofał	cofałabyś się byś się cofała	cofałobyś się byś się cofało	cofalibyście się byście się cofali	cofałybyście się byście się cofały
3 os.	cofałby się by się cofał	cofałaby się by się cofała	cofałoby się by się cofało	cofaliby się by się cofali	cofałyby się by się cofały

bezosobnik: cofano by się

bezokolicznik: cofać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: cofając się

gerundium: cofanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: cofający się

odpowiednik aspektowy: cofnąć się

	+	cofać się	+	(CZYM) + do CZEGO
	+	cofać się	+	(CZYM) + o ILE

Zob. cofać

Uznawane za niepoprawne: cofać się wstecz