ktoś mierzy wzrokiem kogoś/coś - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś patrzy uważnie, krytycznie lub groźnie na kogoś lub na coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Grubas i mikrus obejrzeli się na pułkownika, który oparłszy się obiema rękami o stół, mierzył wzrokiem obu gliniarzy. - Jeśli panowie zamierzacie kontynuować tę dyskusję - mówił dobitnie i wolno - to zapraszam na zewnątrz. źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
	- Czyżby Selerbergowie bankrutowali? - odezwała się Lawinia, przystając obok Margerity i mierząc krytycznym wzrokiem jej skromne przebranie. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
	Najtrudniejsze są chwile, gdy werbujący dokonuje wyboru. Bez pośpiechu wodzi wzrokiem po ludziach czekających na trotuarze. Mierzy spojrzeniem ich ramiona, szacuje ich twarze, ubrania. Ubranie to ważna wskazówka. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Azerbejdżan, Gazeta Wyborcza, 1998-12-04
	- Witam, witam, czym mogę służyć? - odezwał się, mierząc gościa badawczym spojrzeniem. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
	Nie wychylając się spod przeciekającego już daszku, zaklęśniętego ciężarem wody, mierzyli oczami pomrukującą w dole rzekę, której złowrogi napór zgadywali [...]. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, pch; odmienny: mierzyć