na potem

„Zjadłbyś jeszcze kotleta, Czesławie?”. „Ależ nie, dziękuję, bardzo smaczne. Nie teraz, muszę iść do pracowni”. „Może zabierzesz z sobą? Będziesz miał na potem ”. „A, skoro jesteś tak dobra, to chętnie”. Pakowała mu.

źródło: NKJP: Anna Nasiłowska: Historie miłosne, 2009

Może jednak uciec się do uniku, na potem odłożyć rozwikłanie tych komplikacji, nie tracąc na nie w tej chwili czasu, a przede wszystkim energii wyraźnie słabnącej?

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979

- Sprawa niepewna. Nic nie gwarantuję. Wdzięczność zostawmy na potem.

źródło: NKJP: Adam Strączek: Wyznanie lekarza-łapownika, 1995

To było złoto do trzymania na potem, nigdy nie zużywało się go teraz, nigdy nie nosiło, na światło dnia nie wyciągało za często, jakby mogło się zużyć od samego patrzenia.

źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009