zatargać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. dać się odczuć jako gwałtowne, męczące doznanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

gniew, krzyk, niepokój, strach, żal zatargał kimś; złość, żałość zatargała kimś
zatargać sercem

	Gdzieś teraz w przestrzeni i przeszłości zagubieni, trwają i czuwają nade mną do tej chwili. Ile razy do dzisiaj popłoch i trwoga niesamowitej chwili zatarga mną, to ich przypomnienie wzbudza otuchę i od pożaru tej chwili ratuje i ocala. źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007
	Kiedy Blond zerwał ostatnią przepaskę, triumfalnie odsłaniając pokaźnych rozmiarów męskość, całym jestestwem Koli zatargał ból, niby wspomnienie najwyższej rozkoszy. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
	Kiedy Minogar, Amassyd i Filonauta ujrzeli Dioptryka w nowej postaci, a poznali go tylko dzięki wspaniałym orderom, z których obecnie się składał, jeśli nie liczyć ogonka, zatargał nimi gniew straszny. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Bajki robotów, 1964
	Posmutniał cały świat i Polska, A ludzkim sercem żal zatargał. źródło: Internet: szymanowscy.art.pl/wiersze

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatargałem +(e)m zatargał	zatargałam +(e)m zatargała	zatargałom +(e)m zatargało	zatargaliśmy +(e)śmy zatargali	zatargałyśmy +(e)śmy zatargały
2 os.	zatargałeś +(e)ś zatargał	zatargałaś +(e)ś zatargała	zatargałoś +(e)ś zatargało	zatargaliście +(e)ście zatargali	zatargałyście +(e)ście zatargały
3 os.	zatargał	zatargała	zatargało	zatargali	zatargały

bezosobnik: zatargano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zatargajmy
2 os.	zatargaj	zatargajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatargałbym bym zatargał	zatargałabym bym zatargała	zatargałobym bym zatargało	zatargalibyśmy byśmy zatargali	zatargałybyśmy byśmy zatargały
2 os.	zatargałbyś byś zatargał	zatargałabyś byś zatargała	zatargałobyś byś zatargało	zatargalibyście byście zatargali	zatargałybyście byście zatargały
3 os.	zatargałby by zatargał	zatargałaby by zatargała	zatargałoby by zatargało	zatargaliby by zatargali	zatargałyby by zatargały

bezosobnik: zatargano by

bezokolicznik: zatargać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zatargawszy

gerundium: zatarganie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zatargany

+

zatargać

+

KIM/CZYM

Zob. targać