zatargać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

gwałtownie pociągnąć coś krótkimi, szybkimi ruchami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

August, którego znów ogarnęło migoczące różowawe światło, aż ulica przechyliła się jak pokład okrętu, chciał złapać równowagę, ale głowa sama mu poleciała w dół, ze złą wesołością ręce wcisnęły garstkę śniegu pod rozchylony płaszcz Stelli, uderzyła go łokciem w pierś, aż się zachwiał, potem chwyciła za włosy i zatargała, aż poczuł parzące igiełki w skroniach, zakrzyczał jak dziecko, chciał jej oddać [...].

źródło: NKJP: Stefan Chwin: Hanemann, 1995

Chwycił go za ucho i zatargał.

źródło: Stanisław Dubisz, (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego, 2004

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zatargam	zatargamy
2 os.	zatargasz	zatargacie
3 os.	zatarga	zatargają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatargałem +(e)m zatargał	zatargałam +(e)m zatargała	zatargałom +(e)m zatargało	zatargaliśmy +(e)śmy zatargali	zatargałyśmy +(e)śmy zatargały
2 os.	zatargałeś +(e)ś zatargał	zatargałaś +(e)ś zatargała	zatargałoś +(e)ś zatargało	zatargaliście +(e)ście zatargali	zatargałyście +(e)ście zatargały
3 os.	zatargał	zatargała	zatargało	zatargali	zatargały

bezosobnik: zatargano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zatargajmy
2 os.	zatargaj	zatargajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatargałbym bym zatargał	zatargałabym bym zatargała	zatargałobym bym zatargało	zatargalibyśmy byśmy zatargali	zatargałybyśmy byśmy zatargały
2 os.	zatargałbyś byś zatargał	zatargałabyś byś zatargała	zatargałobyś byś zatargało	zatargalibyście byście zatargali	zatargałybyście byście zatargały
3 os.	zatargałby by zatargał	zatargałaby by zatargała	zatargałoby by zatargało	zatargaliby by zatargali	zatargałyby by zatargały

bezosobnik: zatargano by

bezokolicznik: zatargać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zatargawszy

gerundium: zatarganie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zatarganie	zatargania
D.	zatargania	zatargań
C.	zatarganiu	zatarganiom
B.	zatarganie	zatargania
N.	zatarganiem	zatarganiami
Ms.	zatarganiu	zatarganiach
W.	zatarganie	zatargania

imiesłów przymiotnikowy bierny: zatargany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zatargany	zatargany	zatargany	zatargane	zatargana
D.	zatarganego	zatarganego	zatarganego	zatarganego	zatarganej
C.	zatarganemu	zatarganemu	zatarganemu	zatarganemu	zatarganej
B.	zatarganego	zatarganego	zatargany	zatargane	zatarganą
N.	zatarganym	zatarganym	zatarganym	zatarganym	zatarganą
Ms.	zatarganym	zatarganym	zatarganym	zatarganym	zatarganej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zatargani	zatargani	zatargane	zatargane
D.	zatarganych	zatarganych	zatarganych	zatarganych
C.	zatarganym	zatarganym	zatarganym	zatarganym
B.	zatarganych	zatarganych	zatarganych	zatargane
N.	zatarganymi	zatarganymi	zatarganymi	zatarganymi
Ms.	zatarganych	zatarganych	zatarganych	zatarganych

Składnia

+

zatargać

+

KOGO/CO

Pochodzenie

Zob. targać