w przeciągu
-
nadawca nazywa okres, w którym zdarzyło się lub dzieje się to, o czym mowa
-
wykładnik lokalizacji temporalnej
-
Z miejsca ruszyli z kopyta w kierunku wodopoju. W przeciągu kilku minut byli już przy strumyku, na którego przeciwległym brzegu pasły się trzy duże kangury.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
Było jednak rzeczą mało prawdopodobną, żeby tak zdenerwowana kobieta w przeciągu niespełna godziny pogasiła wszystkie światła i zasnęła.
źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958
Mędrcy po raz trzeci w przeciągu ostatnich paru dni spotkali się w Perłowej Komnacie.
źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów. Księga intryg, 1999
Opisany w Germanii sposób rytualnego uśmiercania przestępców praktykowano, jak widać, na rozległych obszarach Europy w przeciągu wielu stuleci.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
-
część mowy: przyimek
-
w przeciągu CZEGO
Rz. - nazwa jednostki czasuszyk: zewnętrzny: stały: antepozycja
wewnętrzny: stały