w obliczu

  • nadawca nazywa okoliczności lub idee, które są charakterystyczne dla sytuacji, o której mowa
  • wykładnik relacji współwystępowania

  • (quasi)synonimy:  w świetle
    wobec
  • - Pański film rozgrywa się w dwóch różnych epokach historycznych, ale stawia bohaterów wobec tego samego pytania o sens życia w obliczu śmierci.

    źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Nie obłaskawiać śmierci, Dziennik Bałtycki, 2000-08-04

    Teodor, który ośmiela się zauważyć podobieństwo szyszaka do wizerunku Alonza Wielkiego, jest uwięziony przez Manfreda i skazany na niechybną śmierć. W jej obliczu jednak, jak na honorowego „średniowiecznego” mężczyznę przystało, nie przejawia strachu czy rezygnacji [...].

    źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik (red.): Gotycyzm i groza w kulturze, 2003

    To właśnie w obliczu miłości i tragedii, tych dwóch rzeczywistości, człowiek najlepiej poznaje to, kim jest.

    źródło: NKJP: Barbara Mróz: Osobowość wybitnych aktorów polskich. Studium różnic międzygeneracyjnych, 2008

    Bezczynność i bezsilność w obliczu machiny, która zaczęła pracować przeciwko niemu, pociągnęły za sobą silne stany depresyjne i kryzys twórczy.

    źródło: NKJP: Anna Żebrowska: Szczęściarz sława, Gazeta Wyborcza, 1997-04-11

    Podziw budziła ludzka solidarność w obliczu klęski żywiołowej.

    źródło: NKJP: Brygida Dziedzic: Po powodzi, Gazeta Krakowska, 2004-08-10

  • część mowy: przyimek

  • w obliczu KOGO / CZEGO
    Rz. - idea lub okoliczność, najczęściej negatywne
    szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
    wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 20.01.2019