w duchu II

I
  • nadawca wskazuje ideę lub osobę, które były wzorem dla tego, o czym mowa
  • wykładnik związku

  • (quasi)synonimy:  w myśl
  • Centrum organizuje spotkania z wybitnymi przedstawicielami różnych kultur i religii świata, wychowuje młodzież w duchu tolerancji i poszanowania praw człowieka.

    źródło: NKJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997

    Mecze odbywały się w duchu fair play. Nie było incydentów, kłótni.

    źródło: NKJP: Jacek Skrobisz: Ruch na podium w hali, Dziennik Bałtycki, 2009-02-13

    Nas wychowali w duchu internacjonalizmu. Potem dowiedziałam się, że wszyscy byliśmy Żydami.

    źródło: NKJP: Jacek Hugo-Bader: A rewolucja to przecież miała być przyjemność, Gazeta Wyborcza, 1996-11-15

    Wspaniała uroczystość w duchu fin de siecle'u, na której rej wodziły bogate cudzoziemskie damy w ogromnych czarnych kapeluszach z piórami, ubrane w szeleszczące jedwabne i taftowe suknie z najlepszych magazynów mód.

    źródło: KWSJP: Joanna Olczak-Ronikierowa: W ogrodzie pamięci, 2002

    Na zakończenie wędrówki z Wyspiańskim jako plastykiem krakowskim wyjdźmy z kościoła Franciszkanów. Napotkamy zabawny i w jego duchu paradoks, iście krakowski, że z sali ślubów cywilnych w Pałacu Larischa, za jej oknami, widać głównie franciszkańskie witraże.

    źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959

  • część mowy: przyimek

  • w duchu CZEGO / KOGO
    w CZYIM duchu
    Rz. - nazwa idei lub osoby reprezentującej ideę
    szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
    wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 15.01.2019