usmażyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usmażyłem +(e)m usmażył	usmażyłam +(e)m usmażyła	usmażyłom +(e)m usmażyło	usmażyliśmy +(e)śmy usmażyli	usmażyłyśmy +(e)śmy usmażyły
2 os.	usmażyłeś +(e)ś usmażył	usmażyłaś +(e)ś usmażyła	usmażyłoś +(e)ś usmażyło	usmażyliście +(e)ście usmażyli	usmażyłyście +(e)ście usmażyły
3 os.	usmażył	usmażyła	usmażyło	usmażyli	usmażyły

bezosobnik: usmażono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		usmażmy
2 os.	usmaż	usmażcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usmażyłbym bym usmażył	usmażyłabym bym usmażyła	usmażyłobym bym usmażyło	usmażylibyśmy byśmy usmażyli	usmażyłybyśmy byśmy usmażyły
2 os.	usmażyłbyś byś usmażył	usmażyłabyś byś usmażyła	usmażyłobyś byś usmażyło	usmażylibyście byście usmażyli	usmażyłybyście byście usmażyły
3 os.	usmażyłby by usmażył	usmażyłaby by usmażyła	usmażyłoby by usmażyło	usmażyliby by usmażyli	usmażyłyby by usmażyły

bezosobnik: usmażono by

bezokolicznik: usmażyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: usmażywszy

gerundium: usmażenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: usmażony

odpowiednik aspektowy: smażyć

Rz_osobowy

+

usmażyć

+

CO

Zob. smażyć