ktoś podbija bębenka komuś

Wiem, wszystko to brzmi nieznośnie zarozumiale - tak jakbym sam sobie podbijał bębenka, jakbym sztucznie podsycał w sobie przekonanie o wyjątkowości profesji poety, a zatem i swojej poetyckiej misji.

źródło: NKJP: Stanisław Barańczak: Poezja i duch uogólnienia, 1996

Posłowie [...] podbijali rządowi bębenka i dziękowali premierowi. „Jak państwo wiecie, ta akcja była świetnie skoordynowana. Na pewno przyczyniły się do tego rozwiązania, które przyjęliśmy w Sejmie. Między innymi dobre regulacje, zarządzanie kryzysowe, krajowy system ratowniczo-gaśniczy, system łączności i alarmowania [...]”.

źródło: NKJP: Internet

Narcyz jest wdzięcznym partnerem debat. Zero agresji, podobny poziom samokontroli. Łatwo więc go trafić. Szczególnie zalecana taktyka, to podbijanie mu bębenka, obsypywanie komplementami, co całkowicie rozmiękcza narcyza.

źródło: NKJP: Piotr Legutko: Sztuka debaty czyli jak się nie dać, 2009

Zostali więc tam, gdzie stali, jeden przez drugiego opowiadając, co się właściwie wydarzyło, ustalając chronologię wydarzeń i zbierając fakty do kupy, przyznając każdemu bez wyjątku prawo do jego skrawka bohaterstwa, rozdzielając zasługi długo i sprawiedliwie, koloryzując i podbijając sobie bębenka, aż powstał taki zapis wydarzeń, jaki chcieli zapamiętać i zapamiętali.

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

Przy okazji miało miejsce mało pedagogiczne podbijanie bębenka Adasiowemu [...]. Powstało w ten sposób przekonanie o dozgonności zwycięstw Małysza, a każde odchylenie od tej iluzji, wywoływało panikę w ekipie.

źródło: NKJP: Ryszard Niemiec: Tajner wróć!?, Gazeta Krakowska, 2004-12-10