ktoś pominął milczeniem coś
-
książk. ktoś zignorował coś, nie wypowiadając się na ten temat lub nie podejmując innego rodzaju działań
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- ktoś pominął milczeniem jakiś fakt, temat; jakąś kwestię, sprawę; jakieś pytanie
-
- Ja ci, Piszczyk, zaproponuję męską umowę. Pominiemy milczeniem całą twoją ciemną przeszłość, jeżeli wskażesz swoje organizacyjne powiązania i wymienisz osoby, które wykorzystywały cię do wrogiej działalności.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
- Może znowu chce mnie pan zabrać na jaką przejażdżkę wielbłądem? Pominąłem milczeniem tę małoduszną złośliwość i wyłożyłem urzędnikowi cel mej wizyty.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1961
W swej pierwszej odezwie do narodu niemieckiego 1 lutego 1933 r. Adolf Hitler, już jako kanclerz, pominął milczeniem sprawę Żydów. Społeczność żydowska mogła więc wyciągnąć wniosek, że po czasach ostrej walki [...] nadchodzą czasy opamiętania, wytchnienia i spokoju.
źródło: NKJP: Marek Orzechowski: Zbyt późne przebudzenie, Polityka, 2000-10-21
Czy to nie dziwne, że w felietonach poświęconych w zasadzie finansom, ten najpopularniejszy, najstarszy środek lokowania majątku został przeze mnie pominięty milczeniem?
źródło: NKJP: Jan M. Fijor: Złoto wraca do łask?, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2002-10-29
Nie jest to niewątpliwie przyjemny zapach. Istnieje jednak teoria, że węch ludzki uodparnia się na smród [...]. Nawet jeśli tak jest, to nie można pominąć milczeniem faktu, że Słowacki i ten zmysł uruchomił, by w pełni oddać atmosferę opowieści, by nadać wiarygodności słowom przeoryszy i sprawić, że wyobraźnia czytelnika zacznie lepiej pracować.
źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik: Gotycyzm i groza w kulturze, 2003
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, pch; odmienny: pominąćodpowiednik aspektowy: ktoś pomija milczeniem coś