pałętać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pałętałem się +(e)m się pałętał	pałętałam się +(e)m się pałętała	pałętałom się +(e)m się pałętało	pałętaliśmy się +(e)śmy się pałętali	pałętałyśmy się +(e)śmy się pałętały
2 os.	pałętałeś się +(e)ś się pałętał	pałętałaś się +(e)ś się pałętała	pałętałoś się +(e)ś się pałętało	pałętaliście się +(e)ście się pałętali	pałętałyście się +(e)ście się pałętały
3 os.	pałętał się	pałętała się	pałętało się	pałętali się	pałętały się

bezosobnik: pałętano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się pałętał będę się pałętać	będę się pałętała będę się pałętać	będę się pałętało będę się pałętać	będziemy się pałętali będziemy się pałętać	będziemy się pałętały będziemy się pałętać
2 os.	będziesz się pałętał będziesz się pałętać	będziesz się pałętała będziesz się pałętać	będziesz się pałętało będziesz się pałętać	będziecie się pałętali będziecie się pałętać	będziecie się pałętały będziecie się pałętać
3 os.	będzie się pałętał będzie się pałętać	będzie się pałętała będzie się pałętać	będzie się pałętało będzie się pałętać	będą się pałętali będą się pałętać	będą się pałętały będą się pałętać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pałętajmy się
2 os.	pałętaj się	pałętajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pałętałbym się bym się pałętał	pałętałabym się bym się pałętała	pałętałobym się bym się pałętało	pałętalibyśmy się byśmy się pałętali	pałętałybyśmy się byśmy się pałętały
2 os.	pałętałbyś się byś się pałętał	pałętałabyś się byś się pałętała	pałętałobyś się byś się pałętało	pałętalibyście się byście się pałętali	pałętałybyście się byście się pałętały
3 os.	pałętałby się by się pałętał	pałętałaby się by się pałętała	pałętałoby się by się pałętało	pałętaliby się by się pałętali	pałętałyby się by się pałętały

bezosobnik: pałętano by się

bezokolicznik: pałętać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: pałętając się

gerundium: pałętanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	pałętanie się	pałętania się
D.	pałętania się	pałętań się
C.	pałętaniu się	pałętaniom się
B.	pałętanie się	pałętania się
N.	pałętaniem się	pałętaniami się
Ms.	pałętaniu się	pałętaniach się
W.	pałętanie się	pałętania się

imiesłów przymiotnikowy czynny: pałętający się

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	pałętający się	pałętający się	pałętający się	pałętające się	pałętająca się
D.	pałętającego się	pałętającego się	pałętającego się	pałętającego się	pałętającej się
C.	pałętającemu się	pałętającemu się	pałętającemu się	pałętającemu się	pałętającej się
B.	pałętającego się	pałętającego się	pałętający się	pałętające się	pałętającą się
N.	pałętającym się	pałętającym się	pałętającym się	pałętającym się	pałętającą się
Ms.	pałętającym się	pałętającym się	pałętającym się	pałętającym się	pałętającej się

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	pałętający się	pałętający się	pałętające się	pałętające się
D.	pałętających się	pałętających się	pałętających się	pałętających się
C.	pałętającym się	pałętającym się	pałętającym się	pałętającym się
B.	pałętających się	pałętających się	pałętających się	pałętające się
N.	pałętającymi się	pałętającymi się	pałętającymi się	pałętającymi się
Ms.	pałętających się	pałętających się	pałętających się	pałętających się

Składnia

+

pałętać się

+

GDZIE

Pochodzenie

Etymologia niepewna. Może należy łączyć z psł. *lǫtъ i pol. wyrazami łęt, łątka (por. Boryś W., Uwagi o kilku rzadszych wyrazach polskich, Język Polski XLV, 1965, s. 12–15).