wyplątać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

z pewnym trudem odczepić się od czegoś, co było wielokrotnie chaotycznie skrzyżowane wokół ciała lub jakiejś jego części

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	synonimy:	wymotać się
	antonimy:	wplątać się zamotać się zaplątać się

	Na szczęście polarnikowi Piotrowi Kłyszowi udało się wyplątać z lin i sztywnych płacht. źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988
	Ten, który się uratował, zdołał wyplątać się w wodzie z krępujących go lin [...]. źródło: NKJP: Henryk Mąka: Piraci znów atakują, 1995
	Na ziemi dwaj ludzie wyplątali się ze spadochronowej uprzęży i poszli drogą pod lasem ku miasteczku, gdzie wiwatowali, świętując rychłe zwycięstwo, niemieccy żołnierze. źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
	Po kilku minutach z głębi chodnika nadleciały pierwsze zwierzęta i usłyszeliśmy łopot błon, gdy dokonywały gwałtownego zwrotu przed siatką. [...] okazało się, że nie wszystkie wykrywają przeszkodę, dwa okazy uderzyły w sieć i nie zdołały się wyplątać. źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wyplączę się kwestion. wyplątam się	wyplączemy się kwestion. wyplątamy się
2 os.	wyplączesz się kwestion. wyplątasz się	wyplączecie się kwestion. wyplątacie się
3 os.	wyplącze się kwestion. wypląta się	wyplączą się kwestion. wyplątają się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyplątałem się +(e)m się wyplątał	wyplątałam się +(e)m się wyplątała	wyplątałom się +(e)m się wyplątało	wyplątaliśmy się +(e)śmy się wyplątali	wyplątałyśmy się +(e)śmy się wyplątały
2 os.	wyplątałeś się +(e)ś się wyplątał	wyplątałaś się +(e)ś się wyplątała	wyplątałoś się +(e)ś się wyplątało	wyplątaliście się +(e)ście się wyplątali	wyplątałyście się +(e)ście się wyplątały
3 os.	wyplątał się	wyplątała się	wyplątało się	wyplątali się	wyplątały się

bezosobnik: wyplątano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyplączmy się kwestion. wyplątajmy się
2 os.	wyplącz się kwestion. wyplątaj się	wyplączcie się kwestion. wyplątajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyplątałbym się bym się wyplątał	wyplątałabym się bym się wyplątała	wyplątałobym się bym się wyplątało	wyplątalibyśmy się byśmy się wyplątali	wyplątałybyśmy się byśmy się wyplątały
2 os.	wyplątałbyś się byś się wyplątał	wyplątałabyś się byś się wyplątała	wyplątałobyś się byś się wyplątało	wyplątalibyście się byście się wyplątali	wyplątałybyście się byście się wyplątały
3 os.	wyplątałby się by się wyplątał	wyplątałaby się by się wyplątała	wyplątałoby się by się wyplątało	wyplątaliby się by się wyplątali	wyplątałyby się by się wyplątały

bezosobnik: wyplątano by się

bezokolicznik: wyplątać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyplątawszy się

gerundium: wyplątanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wyplątywać się

+

wyplątać się

+

z CZEGO

Zob. plątać