ktoś zarzucił kotwicę

Pierwszym przybyszem, który zarzucił kotwicę w Kleszczowie, jest 34-letni inżynier z Lublina Krzysztof Rumik. Trzy lata temu przyjechał tutaj w charakterze pomocnika murarskiego, by wybudować cegielnię wuja. Rozbudowa cegielni, wegetującej od piętnastu lat, była dla niego sygnałem, że w Kleszczowie będą stawiać domy. Nie pomylił się. Na skraju lasu otworzył biuro spółki budowlanej.

źródło: NKJP: Irena Morawska: Miliardy z ziemi, Gazeta Wyborcza, 1992-07-25

Raz tu, raz tam. Rzucał szkoły, miejsca pracy i kobiety. Nie umiał na stałe zarzucić kotwicy.

źródło: NKJP: Anna Tyskowa: Wściekły jestem, śliczna moja, Polityka, 2001-12-01

Nie sądzę, żeby Kraków był miejscem docelowym, bo ja w ogóle mam kłopoty z zarzuceniem kotwicy. Posiadam naturę podróżnika [...].

źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Jeszcze nie zarzuciłem kotwicy, Gazeta Krakowska, 2006-04-14

Zdążyła mi o tym opowiedzieć już podczas pierwszych trzech kwadransów spotkania, gdy przemarznięci rzuciliśmy kotwicę w knajpce obok mola, której obsługa życzliwie przyjęła fakt, że towarzyszą nam dwa bulteriery.

źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008