panieński

Poznałem go już jako polonistę ze „szkółki”[...], na krótko przed wojną. Był żywy, ruchliwy, z bardzo młodzieńczą buzią oraz gładką, niemal panieńską cerą i rumianymi policzkami.

źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004

W małżeństwo z początkującym adwokatem, starszym od niej o dziesięć blisko lat i mało atrakcyjnym jako mężczyzna, nie włożyła większego uczucia. Wniosła jednak w posagu zdrowe ciało, panieńską urodę, umysłowość przeciętną, lecz popartą dobrą wolą,

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948

Sławek wiedział, że jest tylko jedno lekarstwo: wybuchowa mieszanka zdrowego rozsądku połączonego z eskalowaniem pomysłów reformatorów świata. Że tu nie można się cofnąć albo spłonić rumieńcem panieńskiego wstydu. Chcecie gadać o seksie: okay, karty na stół, gadajmy, [...]

źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz source, 2003

Mamy tu w Afryce stary, uroczy zwyczaj. Otóż w celu ustrzeżenia panieńskiej cnoty, dziewczynie... - Daruj to sobie - rzuciłem chłodno.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005

W pośpiechu, z jakim szli do kawiarni, nie zdołała ostatecznie ustalić, czy zaczepki Maurycego sprzed półwiecza były równie tanie jak te dzisiejsze, a jedynie ona w panieńskiej niewinności miała je za świeże i dowcipne, [...]

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006