wystukiwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

lekko uderzając w jakiś przedmiot, usuwać coś, co do niego przywarło lub znajduje się w jego wnętrzu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

Jak to blisko, pomyślał wystukując o poręcz balkonu popiół z fajki.

źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980

- Ma pan jakieś propozycje? - Mühlhaus wystukiwał fajkę w kryształowej popielnicy.
- Mam - powiedział Kleinfeld z wahaniem.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystukiwałem +(e)m wystukiwał	wystukiwałam +(e)m wystukiwała	wystukiwałom +(e)m wystukiwało	wystukiwaliśmy +(e)śmy wystukiwali	wystukiwałyśmy +(e)śmy wystukiwały
2 os.	wystukiwałeś +(e)ś wystukiwał	wystukiwałaś +(e)ś wystukiwała	wystukiwałoś +(e)ś wystukiwało	wystukiwaliście +(e)ście wystukiwali	wystukiwałyście +(e)ście wystukiwały
3 os.	wystukiwał	wystukiwała	wystukiwało	wystukiwali	wystukiwały

bezosobnik: wystukiwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wystukiwał będę wystukiwać	będę wystukiwała będę wystukiwać	będę wystukiwało będę wystukiwać	będziemy wystukiwali będziemy wystukiwać	będziemy wystukiwały będziemy wystukiwać
2 os.	będziesz wystukiwał będziesz wystukiwać	będziesz wystukiwała będziesz wystukiwać	będziesz wystukiwało będziesz wystukiwać	będziecie wystukiwali będziecie wystukiwać	będziecie wystukiwały będziecie wystukiwać
3 os.	będzie wystukiwał będzie wystukiwać	będzie wystukiwała będzie wystukiwać	będzie wystukiwało będzie wystukiwać	będą wystukiwali będą wystukiwać	będą wystukiwały będą wystukiwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystukujmy
2 os.	wystukuj	wystukujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystukiwałbym bym wystukiwał	wystukiwałabym bym wystukiwała	wystukiwałobym bym wystukiwało	wystukiwalibyśmy byśmy wystukiwali	wystukiwałybyśmy byśmy wystukiwały
2 os.	wystukiwałbyś byś wystukiwał	wystukiwałabyś byś wystukiwała	wystukiwałobyś byś wystukiwało	wystukiwalibyście byście wystukiwali	wystukiwałybyście byście wystukiwały
3 os.	wystukiwałby by wystukiwał	wystukiwałaby by wystukiwała	wystukiwałoby by wystukiwało	wystukiwaliby by wystukiwali	wystukiwałyby by wystukiwały

bezosobnik: wystukiwano by

bezokolicznik: wystukiwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wystukując

gerundium: wystukiwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wystukujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: wystukiwany

odpowiednik aspektowy: wystukać

	+	wystukiwać	+	(CO) + (o CO)
	+	wystukiwać	+	(CO) + (z CZEGO)

Zob. stukać