-
5.
mówiący zaznacza, że stopień tego, o czym mowa, jest duży -
wykładnik stopnia cechy
-
Wyjaśnił i zaraz uświadomił sobie, że to dopiero mały kroczek na jakże długiej drodze.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Po wieloletnim trwaniu pod jakże niewłaściwą nazwą - gen. Karola Świerczewskiego.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
[...] może tym dniem Maurycego była noc piętnastego sierpnia, ta straszliwa noc, do której jakże często wracał pamięcią, usiłował zrozumieć wszystkie jej aspekty.
źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 2001
Mogliśmy się tylko domyślać, że wyjechaliśmy za miasto i zapuszczamy się w rejony pozbawione ludzkiej aktywności, o której świadczą (jakże wymownie) sygnały karetek pogotowia, klaksony, alarmy i policyjne syreny.
źródło: NKJP: Katarzyna Pisarzewska: Koncert łgarzy, 2009
Coraz więcej czasu spędzała samotnie, zupełnie jak w Sanktuarium, tyle tylko, że teraz nie było jakże krzepiącego towarzystwa Dorothy.
źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
jakże _
Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: stały: antepozycja -
Od: jak (zob. jak II ) i partykuły -że .