niesłychanie
-
w stopniu dużym, większym niż zwykle w takiej sytuacji
-
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: niebywale
-
Kiedy usiłowano publikować jego kazania, cenzura pastwiła się nad nimi niesłychanie, bo bardzo mocno podkreślał wspólnotowy charakter mszy.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
Z trudnością dojrzymy w dole charakterystyczny wyraz pięknej twarzy Pawła, natomiast przed oczami mamy wyobrażenie żółtej bestii, mądrej niesłychanie: koń podkosi przednią nogę z ostrożnością i spogląda na bohatera mądrym, rozumiejącym okiem [...].
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Podróże do Włoch, 1977
W stosunku do dziesiątek i setek milionów lat powstawania złóż ich eksploatacja przez człowieka trwa niesłychanie krótko.
źródło: NKJP: Oleńka Jagodzińska: Sprzątanie świata w Nakielskiej Dwójce, Nakielski Czas, 2003-10-01
Udało się bowiem autorom coś, co w naszym kinie zdarza się niesłychanie rzadko - stworzyli mianowicie bohatera, którego widz polubił i któremu kibicuje w jego zmaganiach z przeciwnościami.
źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Polskie kino opowiada bajki, Polityka, 2007-09-29
Mało już, niesłychanie mało takich miejsc, jak tu, na Mori, nie zatrutych, nie zniszczonych.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
niesłychanie _
Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: zmienny -
Zob. słychać
Na podstawie indeksu