niesłychanie

  • w stopniu dużym, większym niż zwykle w takiej sytuacji
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  niebywale
  • Kiedy usiłowano publikować jego kazania, cenzura pastwiła się nad nimi niesłychanie, bo bardzo mocno podkreślał wspólnotowy charakter mszy.

    źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

    Z trudnością dojrzymy w dole charakterystyczny wyraz pięknej twarzy Pawła, natomiast przed oczami mamy wyobrażenie żółtej bestii, mądrej niesłychanie: koń podkosi przednią nogę z ostrożnością i spogląda na bohatera mądrym, rozumiejącym okiem [...].

    źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Podróże do Włoch, 1977

    W stosunku do dziesiątek i setek milionów lat powstawania złóż ich eksploatacja przez człowieka trwa niesłychanie krótko.

    źródło: NKJP: Oleńka Jagodzińska: Sprzątanie świata w Nakielskiej Dwójce, Nakielski Czas, 2003-10-01

    Udało się bowiem autorom coś, co w naszym kinie zdarza się niesłychanie rzadko - stworzyli mianowicie bohatera, którego widz polubił i któremu kibicuje w jego zmaganiach z przeciwnościami.

    źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Polskie kino opowiada bajki, Polityka, 2007-09-29

    Mało już, niesłychanie mało takich miejsc, jak tu, na Mori, nie zatrutych, nie zniszczonych.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • niesłychanie _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny
  • Zob.  słychać 

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu
Data ostatniej modyfikacji: 04.04.2019