wprawdzie

Zaczęliśmy kręcić i zdałem sobie sprawę, że on wprawdzie umie płakać, ale na tym koniec.

źródło: NKJP: Aleksander Kaczorowski, Gazeta Wyborcza, 1997-04-30

Zastał ją w habicie sióstr sercanek, który zdobyła, przekonując siostrę przełożoną, że wprawdzie nie ma posagu, jest jednak bardzo silna, i przez pięć minut, by zademonstrować krzepę wiejskiej dziewuchy, stała z dwoma wiadrami węgla w uniesionych ponad głową rękach.

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

Niestety, często się okazuje, że tekst zyskał wprawdzie na wyrazistości, ale zachwiała się kompozycja.

źródło: NKJP: Zbigniew Kruszyński: Na lądach i morzach: opisy i opowiadania, 1999

Ówczesnemu obserwatorowi wypadków rysował się taki obraz – monarchia habsburska potrafiła z jednej strony powstrzymać Rosję w jej pochodzie, z drugiej zaś pozyskać, wprawdzie nie formalnie, lecz faktycznie, nową prowincję i otworzyć sobie drogę do ekspansji na Bałkany.

źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967

Nie zauważyłem, kiedy nadeszła. Może dlatego, że zmieniła koszulę na czarny podkoszulek, a dżinsy na szorty, które też były wprawdzie błękitne, lecz których było zdecydowanie mniej.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005