zakotwiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

zatrzymać się w miejscu, będą utrzymywanym przez opuszczoną kotwicę

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport wodny

	synonimy:	coś zarzuciło kotwicę zakotwiczyć się
	hiperonimy:	zatrzymać się

Połączenia

jacht, okręt, statek zakotwiczył; łódź, żaglówka zakotwiczyła gdzieś

Cytaty

25 stycznia „Maine” zakotwiczył w Zatoce Hawańskiej, mimo iż amerykański konsul generalny pisał w depeszach, że nie należy przysyłać okrętów wojennych.

źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999

Kiedy statek zakotwiczył niedaleko Świnoujścia, rozpoczęły się negocjacje z porywaczami.

źródło: Internet: polska-zbrojna.pl

Nad ranem łódź zakotwiczyła w zatoce, skąd wyłonił się przed nami obraz gęsto zarośniętej dżungli.

źródło: Internet: wielkiblekit.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zakotwiczę	zakotwiczymy
2 os.	zakotwiczysz	zakotwiczycie
3 os.	zakotwiczy	zakotwiczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakotwiczyłem +(e)m zakotwiczył	zakotwiczyłam +(e)m zakotwiczyła	zakotwiczyłom +(e)m zakotwiczyło	zakotwiczyliśmy +(e)śmy zakotwiczyli	zakotwiczyłyśmy +(e)śmy zakotwiczyły
2 os.	zakotwiczyłeś +(e)ś zakotwiczył	zakotwiczyłaś +(e)ś zakotwiczyła	zakotwiczyłoś +(e)ś zakotwiczyło	zakotwiczyliście +(e)ście zakotwiczyli	zakotwiczyłyście +(e)ście zakotwiczyły
3 os.	zakotwiczył	zakotwiczyła	zakotwiczyło	zakotwiczyli	zakotwiczyły

bezosobnik: zakotwiczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakotwiczmy
2 os.	zakotwicz	zakotwiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakotwiczyłbym bym zakotwiczył	zakotwiczyłabym bym zakotwiczyła	zakotwiczyłobym bym zakotwiczyło	zakotwiczylibyśmy byśmy zakotwiczyli	zakotwiczyłybyśmy byśmy zakotwiczyły
2 os.	zakotwiczyłbyś byś zakotwiczył	zakotwiczyłabyś byś zakotwiczyła	zakotwiczyłobyś byś zakotwiczyło	zakotwiczylibyście byście zakotwiczyli	zakotwiczyłybyście byście zakotwiczyły
3 os.	zakotwiczyłby by zakotwiczył	zakotwiczyłaby by zakotwiczyła	zakotwiczyłoby by zakotwiczyło	zakotwiczyliby by zakotwiczyli	zakotwiczyłyby by zakotwiczyły

bezosobnik: zakotwiczono by

bezokolicznik: zakotwiczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakotwiczywszy

gerundium: zakotwiczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zakotwiczenie	zakotwiczenia
D.	zakotwiczenia	zakotwiczeń
C.	zakotwiczeniu	zakotwiczeniom
B.	zakotwiczenie	zakotwiczenia
N.	zakotwiczeniem	zakotwiczeniami
Ms.	zakotwiczeniu	zakotwiczeniach
W.	zakotwiczenie	zakotwiczenia

odpowiedniki aspektowe: kotwiczyć , zakotwiczać

Składnia

+

zakotwiczyć

+

(GDZIE)

Pochodzenie

Zob. kotwica