zakotwiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pozostać gdzieś dłużej lub na stałe po wcześniejszym przenoszeniu się z miejsca na miejsce

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

synonimy:

ktoś zarzucił kotwicę
osiąść
zakotwiczyć się

	Wreszcie jakiś szpanowaty gościu zakotwiczył u niej na stałe i tak siedzieliśmy - ja na górze, oni na dole, jak młode małżeństwo z samotnym tatusiem. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
	Praktycznie nie mówi po polsku i pewnie nigdy tej sztuki nie opanuje, a po zakończeniu kariery zakotwiczy gdzieś w Arkansas, a może w Teksasie. źródło: NKJP: Michał Karpiński, Michał Mazur: Z orłem im do twarzy, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-09-28
	Pewnie by u nas zakotwiczyli na stałe, ale jak zobaczyli zacieki na suficie i mokre ściany, to im przeszło. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
	- Zakotwiczyłeś tu na dłużej? źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia..., 1996
	Przypomniał sobie list Rudnika i pomyślał, że w jego radach zakotwiczenia na prowincji kryje się nie arogancja wybrańca losu [...], tylko odzywa się własna rozterka i potrzeba odnalezienia w zwyczajności. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakotwiczyłem +(e)m zakotwiczył	zakotwiczyłam +(e)m zakotwiczyła	zakotwiczyłom +(e)m zakotwiczyło	zakotwiczyliśmy +(e)śmy zakotwiczyli	zakotwiczyłyśmy +(e)śmy zakotwiczyły
2 os.	zakotwiczyłeś +(e)ś zakotwiczył	zakotwiczyłaś +(e)ś zakotwiczyła	zakotwiczyłoś +(e)ś zakotwiczyło	zakotwiczyliście +(e)ście zakotwiczyli	zakotwiczyłyście +(e)ście zakotwiczyły
3 os.	zakotwiczył	zakotwiczyła	zakotwiczyło	zakotwiczyli	zakotwiczyły

bezosobnik: zakotwiczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakotwiczmy
2 os.	zakotwicz	zakotwiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakotwiczyłbym bym zakotwiczył	zakotwiczyłabym bym zakotwiczyła	zakotwiczyłobym bym zakotwiczyło	zakotwiczylibyśmy byśmy zakotwiczyli	zakotwiczyłybyśmy byśmy zakotwiczyły
2 os.	zakotwiczyłbyś byś zakotwiczył	zakotwiczyłabyś byś zakotwiczyła	zakotwiczyłobyś byś zakotwiczyło	zakotwiczylibyście byście zakotwiczyli	zakotwiczyłybyście byście zakotwiczyły
3 os.	zakotwiczyłby by zakotwiczył	zakotwiczyłaby by zakotwiczyła	zakotwiczyłoby by zakotwiczyło	zakotwiczyliby by zakotwiczyli	zakotwiczyłyby by zakotwiczyły

bezosobnik: zakotwiczono by

bezokolicznik: zakotwiczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakotwiczywszy

gerundium: zakotwiczenie

rodzaj gramatyczny: dk

+

zakotwiczyć

+

GDZIE

Zob. kotwica