przerwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

spowodować ustanie czyichś działań, jakiegoś procesu lub jakiegoś stanu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

deszcz; wybuch wojny przerwał coś; burza, choroba, kontuzja, wojna przerwała; opady; wydarzenia przerwały coś
przerwać ciążę, mecz, karierę, życie
brutalnie, gwałtownie przerwać

	[...] udaliśmy się na spoczynek, który zresztą już o piątej rano brutalnie przerwały mi odgłosy budzącego się do życia miasta. źródło: NKJP: Adrian Czarnota: Gorzka prawda, Tygodnik Rybnicki, 2007-07-03
	Mecz ten krótko po rozpoczęciu przerwał deszcz. źródło: NKJP: (mj): Deszcz, maniak i pakunek, Dziennik Zachodni, 2002-09-03
	Wieczorem festyn przerwała burza. źródło: NKJP: MAY, ES ŻYR: CZARNKÓW - TRZCIANKA, Gazeta Poznańska, 2002-05-07
	Pasmo sukcesów przerwała choroba matki. źródło: NKJP: Natalia Wellmann: Słodko - gorzki smak sławy, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-08-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przerwałem +(e)m przerwał	przerwałam +(e)m przerwała	przerwałom +(e)m przerwało	przerwaliśmy +(e)śmy przerwali	przerwałyśmy +(e)śmy przerwały
2 os.	przerwałeś +(e)ś przerwał	przerwałaś +(e)ś przerwała	przerwałoś +(e)ś przerwało	przerwaliście +(e)ście przerwali	przerwałyście +(e)ście przerwały
3 os.	przerwał	przerwała	przerwało	przerwali	przerwały

bezosobnik: przerwano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przerwijmy
2 os.	przerwij	przerwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przerwałbym bym przerwał	przerwałabym bym przerwała	przerwałobym bym przerwało	przerwalibyśmy byśmy przerwali	przerwałybyśmy byśmy przerwały
2 os.	przerwałbyś byś przerwał	przerwałabyś byś przerwała	przerwałobyś byś przerwało	przerwalibyście byście przerwali	przerwałybyście byście przerwały
3 os.	przerwałby by przerwał	przerwałaby by przerwała	przerwałoby by przerwało	przerwaliby by przerwali	przerwałyby by przerwały

bezosobnik: przerwano by

bezokolicznik: przerwać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przerwawszy

gerundium: przerwanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przerwany

odpowiednik aspektowy: przerywać

+

przerwać

+

CO + (KOMU)

Zob. rwać