zdiagnozować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

med. rozpoznać chorobę na podstawie objawów

zob. diagnoza

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne

hiperonimy:

rozpoznać

	Źle zdiagnozował pacjenta i podał mu leki, których działanie nasilało się w reakcji z alkoholem. źródło: NKJP: PAP: Lekarz podał złe leki alkoholikowi, Super Express, 2006
	W miniony piątek zdiagnozowaliśmy aż dziesięć przypadków zapalenia płuc - słyszymy w „Panaceum”. źródło: NKJP: G. Wawoczny: Epidemia coraz bliżej, Nowiny Raciborskie, numer 7, 2003-02-12
	Ba, ponieważ zdiagnozowano u niego nerwicę pourazową, zwolnienie z armii powinno nastąpić automatycznie. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Miłość, wojna, rewolucja: szkice na czas kryzysu, 2009
	Generalnie, w szpitalu psychiatrycznym w terenie nie ma możliwości szybkiego zdiagnozowania i często kończy się to dla pacjenta tragicznie. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.08.1994, 2 kadencja, 26 posiedzenie, 1 dzień

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdiagnozowałem +(e)m zdiagnozował	zdiagnozowałam +(e)m zdiagnozowała	zdiagnozowałom +(e)m zdiagnozowało	zdiagnozowaliśmy +(e)śmy zdiagnozowali	zdiagnozowałyśmy +(e)śmy zdiagnozowały
2 os.	zdiagnozowałeś +(e)ś zdiagnozował	zdiagnozowałaś +(e)ś zdiagnozowała	zdiagnozowałoś +(e)ś zdiagnozowało	zdiagnozowaliście +(e)ście zdiagnozowali	zdiagnozowałyście +(e)ście zdiagnozowały
3 os.	zdiagnozował	zdiagnozowała	zdiagnozowało	zdiagnozowali	zdiagnozowały

bezosobnik: zdiagnozowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdiagnozujmy
2 os.	zdiagnozuj	zdiagnozujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdiagnozowałbym bym zdiagnozował	zdiagnozowałabym bym zdiagnozowała	zdiagnozowałobym bym zdiagnozowało	zdiagnozowalibyśmy byśmy zdiagnozowali	zdiagnozowałybyśmy byśmy zdiagnozowały
2 os.	zdiagnozowałbyś byś zdiagnozował	zdiagnozowałabyś byś zdiagnozowała	zdiagnozowałobyś byś zdiagnozowało	zdiagnozowalibyście byście zdiagnozowali	zdiagnozowałybyście byście zdiagnozowały
3 os.	zdiagnozowałby by zdiagnozował	zdiagnozowałaby by zdiagnozowała	zdiagnozowałoby by zdiagnozowało	zdiagnozowaliby by zdiagnozowali	zdiagnozowałyby by zdiagnozowały

bezosobnik: zdiagnozowano by

bezokolicznik: zdiagnozować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdiagnozowawszy

gerundium: zdiagnozowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdiagnozowany

odpowiednik aspektowy: diagnozować

	+	zdiagnozować	+	KOGO
	+	zdiagnozować	+	CO + (u KOGO)

Zob. diagnoza