zwiędły

Ordynuje fotografowanie karków, kolan, łydek, stóp, nadgarstków i palców: U dorosłych rzucać się będzie w oczy nie tyle pomarszczona, co zwiędła skóra i skrzętnie i wstydliwie ukrywana łysina, sflaczałe muskuły, brzuchy, choć prawie niewidoczne, bo wciągnięte.

źródło: NKJP: Gombrowicz nasz współczesny, Dziennik Polski, 2002-12-27

Może mi się tylko zdawało, ale mógłbym przysiąc, że po znękanej, przedwcześnie zwiędłej twarzy Teresy spłynęły dwie łzy.

źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966

Początki realizmu wiąże się tradycyjnie z pierwszą połową III w. p.n.e. i słynnym portretem Demostenesa, pokazującym kontrast między siłą woli polityka emanującą z twarzy a słabością jego zwiędłego ciała.

źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Rysy z retuszem, Polityka, 2008-06-21

Stan ubabcienia jest raniący do głębi zwłaszcza wtedy, gdy niezależnie od tego, w jakim stopniu zwiędła jest skóra i przygasłe oczy, kandydatka na babcię wchodzi w starość narzuconą, zniewoloną przez pielęgniarki w szpitalu, mężczyzn niewidzących, synów żądających niezawracania głowy, przez cały młody świat.

źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Dajcie spokój z babcią, Polityka, 2008-01-05