-
2.
książk. cecha osoby, która postępuje w sposób władczy i podejmuje decyzje samodzielnie, nie licząc się ze zdaniem innych ludzi, wymagając przy tym całkowitego posłuszeństwa -
Ms. lp wymawiany: [autokratyźmie] lub [autokratyzmie].
-
[au-tokratysm] lub [au-tokratyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
Nie był on lubiany w kręgach dyplomatycznych ze względu na swą oschłość i autokratyzm.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
Bali się jego rewanżu na przeciwnikach, do których większość z nich przed 1948 rokiem się zaliczała, a także ostrzegali przed jego porywczością, uporem i wrodzonym autokratyzmem.
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek : życie i narodziny legendy, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. autokratyzm
autokratyzmy
D. autokratyzmu
autokratyzmów
C. autokratyzmowi
autokratyzmom
B. autokratyzm
autokratyzmy
N. autokratyzmem
autokratyzmami
Ms. autokratyzmie
autokratyzmach
W. autokratyzmie
autokratyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. autokracja , autokrata