-
1.a
taki, który robi coś bez wcześniejszego planu i przemyśleń, pod wpływem nagłego impulsu wewnętrznego -
[spontaniczny]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
hiperonimy: naturalny
-
- spontaniczny człowiek, kibic; spontaniczna dziewczyna, osoba
- spontaniczny i naturalny, spontaniczny i żywiołowy; swobodny i spontaniczny
- bardzo, niezwykle spontaniczny
-
[...] niczego nie udawał, nie przyjmował pozy niedostępnego gwiazdora, był spontaniczny, naturalny i życzliwy.
źródło: NKJP: Umiał postawić na swoim, Dziennik Polski, 2002-08-30
Na początku lat 90. młodzi ludzie byli zapaleni, spontaniczni, kreatywni, a na rynku, na którym nic nie było, prawie każdy pomysł prowadził do sukcesu.
źródło: NKJP: Bogdan Dąbrowski: Miej prawdziwą osobowość, Gazeta Wyborcza, 1999-02-06/1999-02-07
Członkowie zespołu ocenili tę publiczność jako niezwykle spontaniczną i bardziej żywiołową, niż publiczność warszawską.
źródło: NKJP: Ewa Stangrodzka: Goście z Kowna odwiedzili Pomiechówek, Tygodnik Ciechanowski, 2003-02-18
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. spontaniczny
spontaniczny
spontaniczny
spontaniczne
spontaniczna
D. spontanicznego
spontanicznego
spontanicznego
spontanicznego
spontanicznej
C. spontanicznemu
spontanicznemu
spontanicznemu
spontanicznemu
spontanicznej
B. spontanicznego
spontanicznego
spontaniczny
spontaniczne
spontaniczną
N. spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontaniczną
Ms. spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznej
W. spontaniczny
spontaniczny
spontaniczny
spontaniczne
spontaniczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. spontaniczni
spontaniczni
spontaniczne
spontaniczne
D. spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
C. spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
B. spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
spontaniczne
N. spontanicznymi
spontanicznymi
spontanicznymi
spontanicznymi
Ms. spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
W. spontaniczni
spontaniczni
spontaniczne
spontaniczne
-
z p.-łac. spontāneus 'dobrowolny; ochotniczy'
z łac. sponte ‘z własnej woli, przez własne działanie; chętnie, dobrowolnie’ (< spons ‘wolna (własna) wola, chęć’)