-
1.b
świadczący o tym, że ktoś robi coś bez wcześniejszego planu i przemyśleń, pod wpływem nagłego impulsu wewnętrznego -
[spontaniczny]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
synonimy: samorzutny
hiperonimy: naturalny
-
- spontaniczny okrzyk, śmiech, wybuch czegoś; wypad; aplauz, doping; akt, gest, odruch, protest, ruch, zryw; proces, rozwój; charakter czegoś; spontaniczna odpowiedź, wypowiedź; decyzja; impreza, pomoc, rewolucja, rozmowa, zabawa; akcja, aktywność, działalność, inicjatywa, praktyka, reakcja, twórczość; ekspresja, radość, więź; chęć czegoś, potrzeba; spontaniczne spotkanie; wystąpienie, zachowanie; poparcie; spontaniczne brawa, oklaski, owacje; kontakty; demonstracje, manifestacje; działania
- spontaniczny i autentyczny, spontaniczny i naturalny, spontaniczny i masowy, spontaniczny i szczery; bezpośredni i spontaniczny, powszechny i spontaniczny, radosny i spontaniczny, swobodny i spontaniczny, wolny i spontaniczny
- bardzo, całkowicie, niezwykle spontaniczny
-
To była spontaniczna decyzja. Przechodziłem koło studia tatuażu, wstąpiłem i tak pojawiły się te chińskie słowa.
źródło: NKJP: Dorota Kułaga: Piłkarskie tatuaże, Echo Dnia, 2006-07-28
Co rusz zaskakiwały ich spontaniczne reakcje najmłodszej publiczności i ochota do wspólnej zabawy, konkursów itp.
źródło: NKJP: Jedenaste Dni Gminy, Dziennik Polski, 2003-07-08
[...] granica pomiędzy tym, czym się manipuluje, a tym, co jest autentyczne, spontaniczne i szczere, nie jest nigdy wyraźnie widoczna.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
[...] najbardziej spontaniczne (naturalne) są zachowania seniorów (tzn. płacz, zwierzenia, wspominanie), najmniej zaś przedstawicieli „pełnej” dorosłości.
źródło: NKJP: Elżbieta Dubas: Edukacja dorosłych w sytuacji samotności i osamotnienia, 2000
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. spontaniczny
spontaniczny
spontaniczny
spontaniczne
spontaniczna
D. spontanicznego
spontanicznego
spontanicznego
spontanicznego
spontanicznej
C. spontanicznemu
spontanicznemu
spontanicznemu
spontanicznemu
spontanicznej
B. spontanicznego
spontanicznego
spontaniczny
spontaniczne
spontaniczną
N. spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontaniczną
Ms. spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznej
W. spontaniczny
spontaniczny
spontaniczny
spontaniczne
spontaniczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. spontaniczni
spontaniczni
spontaniczne
spontaniczne
D. spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
C. spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
spontanicznym
B. spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
spontaniczne
N. spontanicznymi
spontanicznymi
spontanicznymi
spontanicznymi
Ms. spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
spontanicznych
W. spontaniczni
spontaniczni
spontaniczne
spontaniczne
-
z p.-łac. spontāneus 'dobrowolny; ochotniczy'
z łac. sponte ‘z własnej woli, przez własne działanie; chętnie, dobrowolnie’ (< spons ‘wolna (własna) wola, chęć’)