dopiec - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

sprawić komuś przykrość lub trudność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

dokuczyć

	Angielska prasa potrafi panu natomiast mocno dopiec nieustanną krytyką. Przejmuje się pan opiniami tamtejszych mass-mediów? źródło: NKJP: Jacek Sroka: Cieszę się, że jestem z Knurowa, Dziennik Zachodni, 2005-06-18
	Scenariusz był wówczas prosty: temu, kto najbardziej dopiekł przestępcom, przestępcy zarzucili przyjmowanie łapówek. źródło: NKJP: Jarosław Latacz: Kto miesza w tym baku?, Dziennik Zachodni, 2005-05-05
	Przetarcie na europejskich odcinkach okazało się prawdziwą mordęgą. Dopiekł kierowcom zwłaszcza trzeci etap w okolicach Madrytu. źródło: NKJP: Marcin Hadaj: Sylwester na biwaku, Życie Warszawy, 2002
	Sama świetnie dowodzi grupą, kreatywna i miła, jednocześnie potrafi nieźle dopiec, trochę romantyczna. źródło: NKJP: Internet
	Nieważne, naprawdę nieważne, że żona biła mnie nim po głowie, gdy była rozwścieczona i chciała mi dopiec do żywego. źródło: NKJP: Karol Maliszewski: Faramucha, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopiekłem +(e)m dopiekł	dopiekłam +(e)m dopiekła	dopiekłom +(e)m dopiekło	dopiekliśmy +(e)śmy dopiekli	dopiekłyśmy +(e)śmy dopiekły
2 os.	dopiekłeś +(e)ś dopiekł	dopiekłaś +(e)ś dopiekła	dopiekłoś +(e)ś dopiekło	dopiekliście +(e)ście dopiekli	dopiekłyście +(e)ście dopiekły
3 os.	dopiekł	dopiekła	dopiekło	dopiekli	dopiekły

bezosobnik: dopieczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopieczmy
2 os.	dopiecz	dopieczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopiekłbym bym dopiekł	dopiekłabym bym dopiekła	dopiekłobym bym dopiekło	dopieklibyśmy byśmy dopiekli	dopiekłybyśmy byśmy dopiekły
2 os.	dopiekłbyś byś dopiekł	dopiekłabyś byś dopiekła	dopiekłobyś byś dopiekło	dopieklibyście byście dopiekli	dopiekłybyście byście dopiekły
3 os.	dopiekłby by dopiekł	dopiekłaby by dopiekła	dopiekłoby by dopiekło	dopiekliby by dopiekli	dopiekłyby by dopiekły

bezosobnik: dopieczono by

bezokolicznik: dopiec

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dopiekłszy

gerundium: dopieczenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dopiekać

+

dopiec

+

(KOMU) + (CZYM)

Zob. piec II