-
2.
instytucja reprezentująca państwo lub mniejszą zorganizowaną na określonym terenie społeczność jako właściciela pewnego majątku -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
- skarb gminy, miasta, państwa
- skarb i budżet, skarb i finanse, skarb i gospodarka
- komisja, minister, wiceminister; ministerstwo, resort; agenda, instytucja; akcje, dochód, majątek, mienie, należności, obligacje, zasoby; grunty, nieruchomości; własność skarbu
- dochody, należności, pieniądze; korzyści; strata, szkoda dla skarbu; wpływy do skarbu; długi, należności, wierzytelności, zadłużenie; roszczenia; obowiązki, zobowiązania wobec skarbu; dotacje, odszkodowanie, pieniądze, wydatki ze skarbu
- rozliczenie, umowa ze skarbem
- skarb płaci, pokrywa coś, refunduje coś, zapłaci; przejął coś
- obciążać; reprezentować skarb
- trafiać, wpłacić, wpłynąć, wrócić do skarbu; dzierżawić, kupić, nabyć, odkupić, otrzymać, przejąć, wykupić, wyłudzić; domagać się, żądać czegoś od skarbu; zasłużony wobec skarbu
-
W sferze monetarnej skarb państwa może bezpośrednio (np. przez emisję bonów i obligacji skarbowych) lub pośrednio brać udział w procesie kreowania pieniądza.
źródło: NKJP: Bogusław Pietrzak (red.): System finansowy w Polsce, 1997
Przygotowany przez resort skarbu i transportu program prywatyzacji Lotu zakłada sprzedaż jego akcji w trzech etapach.
źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Prywatyzacja Lotu, Gazeta Wyborcza, 1999-04-21
O opinię w sprawie użyczenia gruntu stowarzyszeniu wystąpił do Rady Dzielnicy VII wydział skarbu miasta.
źródło: NKJP: (LIG): Wieści z dzielnic, Gazeta Krakowska, 2004-02-17
Ministrowie często legitymizują swoją działalność stwierdzając, że działają w imieniu skarbu państwa [...].
źródło: NKJP: Stanisław Owsiak: Finanse publiczne, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skarb
skarby
D. skarbu
skarbów
C. skarbowi
skarbom
B. skarb
skarby
N. skarbem
skarbami
Ms. skarbie
skarbach
W. skarbie
skarby
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *skr̥bъ 'troska, zmartwienie'
Rzeczownik od psł. *skr̥biti / *skr̥běti ‘starać się, troszczyć się’ (stąd: st.pol. skarbić ‘zbierać, gromadzić rzeczy cenne, dobra materialne i duchowe’).
Znaczenie ‘rzeczy cenne, majątek’ rozwinęło się z ‘to, co jest przedmiotem, rezultatem starań, troski (o dobra materialne)’.