-
2.
książk. prowadzenie z przyczyn innych niż religijne życia pozbawionego określonych wygód, udogodnień lub przyjemności -
Ms. lp wymawiany: [ascetyźmie] lub [ascetyzmie].
-
[ascetysm] lub [ascetyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: asceza
-
W okresie dyktatury [...] dominował etos samokontroli, dyscypliny, heroizmu, wyrzeczeń i ascetyzmu, który miał swoje źródła w doktrynie katolickiej oraz w dyscyplinie wojskowej.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Nieobyczajny zamach stanu, Polityka nr 2542, 2006-02-18
To były czasy ascetyzmu partyjnego [...], to znaczy, jeśli jakiś dygnitarz zarabiał ponad pewne maksimum, musiał resztę dawać na partię.
źródło: NKJP: Aleksander Wat: Mój wiek : pamiętnik mówiony, 1967
Zdolność do wyrzeczeń, samoograniczeń i swoisty ascetyzm są jednak cenione nie tylko jako nieodzowny środek do realizacji innych celów, lecz także jako wartość samoistna.
źródło: NKJP: Andrzej Siemaszko: Granice tolerancji: o teoriach zachowań dewiacyjnych, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ascetyzm
ascetyzmy
D. ascetyzmu
ascetyzmów
C. ascetyzmowi
ascetyzmom
B. ascetyzm
ascetyzmy
N. ascetyzmem
ascetyzmami
Ms. ascetyzmie
ascetyzmach
W. ascetyzmie
ascetyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ ascetyzm + (JAKI) -
internac.
ang. ascetism
fr. ascétisme
ros. asketízm
Zob. asceta