-
3.
pot. mocno uderzyć, wywołując przy tym hałas -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne -
hiperonimy: uderzyć
-
- gruchnąć kamieniem, pięścią
- gruchnąć o podłogę, o ziemię, w drzewo, w stół
-
Tomasz L. chwycił kamień, który też akurat w pobliżu leżał (szatan podrzucił, czy co?) i gruchnął nim w szybę auta.
źródło: NKJP: Anna Kłos: Ulubieniec Temidy, Wieczór Wybrzeża, 1999-02-26
Silny podmuch wiatru zepchnął samolot Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury na wzgórze Kościelec w Cierlicku. Maszyna gruchnęła o drzewa i rozbiła się o ziemię.
źródło: NKJP: Zaolziacy szykują wielką uroczystość, Dziennik Zachodni, 2002-09-13
On potrafi, jeśli chce, tak przyrzucić drwa, że polanem gruchnie cię w łeb i zamroczy... Nie poczujesz nic...
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. gruchnę
gruchniemy
2 os. gruchniesz
gruchniecie
3 os. gruchnie
gruchną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. gruchnąłem
+(e)m gruchnął
gruchnęłam
+(e)m gruchnęła
gruchnęłom
+(e)m gruchnęło
gruchnęliśmy
+(e)śmy gruchnęli
gruchnęłyśmy
+(e)śmy gruchnęły
2 os. gruchnąłeś
+(e)ś gruchnął
gruchnęłaś
+(e)ś gruchnęła
gruchnęłoś
+(e)ś gruchnęło
gruchnęliście
+(e)ście gruchnęli
gruchnęłyście
+(e)ście gruchnęły
3 os. gruchnął
gruchnęła
gruchnęło
gruchnęli
gruchnęły
bezosobnik: gruchnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. gruchnijmy
2 os. gruchnij
gruchnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. gruchnąłbym
bym gruchnął
gruchnęłabym
bym gruchnęła
gruchnęłobym
bym gruchnęło
gruchnęlibyśmy
byśmy gruchnęli
gruchnęłybyśmy
byśmy gruchnęły
2 os. gruchnąłbyś
byś gruchnął
gruchnęłabyś
byś gruchnęła
gruchnęłobyś
byś gruchnęło
gruchnęlibyście
byście gruchnęli
gruchnęłybyście
byście gruchnęły
3 os. gruchnąłby
by gruchnął
gruchnęłaby
by gruchnęła
gruchnęłoby
by gruchnęło
gruchnęliby
by gruchnęli
gruchnęłyby
by gruchnęły
bezosobnik: gruchnięto by
bezokolicznik: gruchnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: gruchnąwszy
gerundium: gruchnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gruchnięcie
gruchnięcia
D. gruchnięcia
gruchnięć
C. gruchnięciu
gruchnięciom
B. gruchnięcie
gruchnięcia
N. gruchnięciem
gruchnięciami
Ms. gruchnięciu
gruchnięciach
W. gruchnięcie
gruchnięcia
-
+ gruchnąć + (CZYM) + o CO | w CO -
psł. *gruchnǫti 'uderzyć'
-
+ gruchnąć + (CZYM) + o CO | w CO