dłużyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

trwać zbyt długo w odczuciu mówiącego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości czasu

upływ czasu

synonimy:

ciągnąć się
wlec się

	W okno zaglądał już biały dzień a mama wciąż jeszcze spała. Dłużyło się to Marcinkowi, wstał i cichutko, żeby mamy nie zbudzić, zaczął rozpalać w piecyku. źródło: NKJP: Zbigniew Domino: Dwunasty garnuszek, Akant, 2007-02
	Podróż dłużyła się niemiłosiernie. źródło: NKJP: Agnieszka Borzęcka: Wyprzedził swój czas, Gazeta Krakowska, 2006-05-16
	Aby nie dłużyło się oczekiwanie na zamówione dania, kelnerka podaje sporą miseczkę salsa checadel, czyli dość ostrej płynnej masy, w której macza się trójkątne chrupiące tacos z mąki kukurydzianej. źródło: NKJP: Piotr Adamczewski, Andrzej Garlicki: Kuchnia z sercem, Polityka, 2005-03-19
	Dłużący się czas hospitalizacji umilają im odbiorniki telewizyjne. źródło: NKJP: Telewizory na godziny, Dziennik Polski, 2001-08-13
	Swaty pana Horbatowskiego trwały aż osiem, bardzo dłużących się młodemu człowiekowi, lat. źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dłużyłem się +(e)m się dłużył	dłużyłam się +(e)m się dłużyła	dłużyłom się +(e)m się dłużyło	dłużyliśmy się +(e)śmy się dłużyli	dłużyłyśmy się +(e)śmy się dłużyły
2 os.	dłużyłeś się +(e)ś się dłużył	dłużyłaś się +(e)ś się dłużyła	dłużyłoś się +(e)ś się dłużyło	dłużyliście się +(e)ście się dłużyli	dłużyłyście się +(e)ście się dłużyły
3 os.	dłużył się	dłużyła się	dłużyło się	dłużyli się	dłużyły się

bezosobnik: dłużono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dłużył będę się dłużyć	będę się dłużyła będę się dłużyć	będę się dłużyło będę się dłużyć	będziemy się dłużyli będziemy się dłużyć	będziemy się dłużyły będziemy się dłużyć
2 os.	będziesz się dłużył będziesz się dłużyć	będziesz się dłużyła będziesz się dłużyć	będziesz się dłużyło będziesz się dłużyć	będziecie się dłużyli będziecie się dłużyć	będziecie się dłużyły będziecie się dłużyć
3 os.	będzie się dłużył będzie się dłużyć	będzie się dłużyła będzie się dłużyć	będzie się dłużyło będzie się dłużyć	będą się dłużyli będą się dłużyć	będą się dłużyły będą się dłużyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dłużmy się
2 os.	dłuż się	dłużcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dłużyłbym się bym się dłużył	dłużyłabym się bym się dłużyła	dłużyłobym się bym się dłużyło	dłużylibyśmy się byśmy się dłużyli	dłużyłybyśmy się byśmy się dłużyły
2 os.	dłużyłbyś się byś się dłużył	dłużyłabyś się byś się dłużyła	dłużyłobyś się byś się dłużyło	dłużylibyście się byście się dłużyli	dłużyłybyście się byście się dłużyły
3 os.	dłużyłby się by się dłużył	dłużyłaby się by się dłużyła	dłużyłoby się by się dłużyło	dłużyliby się by się dłużyli	dłużyłyby się by się dłużyły

bezosobnik: dłużono by się

bezokolicznik: dłużyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

dłużąc się

gerundium: dłużenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dłużący się

	+	dłużyć się	+	(KOMU)
Ø	+	dłużyć się	+	(KOMU)

Zob. długi