powiercić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

spędzić pewien czas na wierceniu się

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Rehabilitanci, którzy na co dzień zajmują się masażami bolących kręgosłupów radzą, aby wstawać od biurka, przeciągać się, spacerować po pokoju, powiercić się na krześle. źródło: NKJP: Lucyna Krysiak: Kręgosłup w opałach, Dziennik Łódzki, 2003-08-08
	Powiercił się trochę w łóżku, próbując znaleźć dobrą pozycję. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
	- Florian - powierciwszy się na krześle, nachylił się desperacko i capnął ze stołu widelec. źródło: NKJP: Robert Urbański, Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009
	A tymczasem mija druga godzina filmu i we znaki daje się jedyny bardziej wyrazisty efekt pobytu w kinie: pupa zaczyna nas boleć. Powiercimy się jeszcze kwadrans i wychodzimy z przykrym zdziwieniem. To wszystko, panie reżyserze? źródło: NKJP: Wiesław Kot, Elżbieta Podolska: Życie kulturalne, Gazeta Poznańska, 2006-11-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	powierciłem się +(e)m się powiercił	powierciłam się +(e)m się powierciła	powierciłom się +(e)m się powierciło	powierciliśmy się +(e)śmy się powiercili	powierciłyśmy się +(e)śmy się powierciły
2 os.	powierciłeś się +(e)ś się powiercił	powierciłaś się +(e)ś się powierciła	powierciłoś się +(e)ś się powierciło	powierciliście się +(e)ście się powiercili	powierciłyście się +(e)ście się powierciły
3 os.	powiercił się	powierciła się	powierciło się	powiercili się	powierciły się

bezosobnik: powiercono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		powierćmy się
2 os.	powierć się	powierćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	powierciłbym się bym się powiercił	powierciłabym się bym się powierciła	powierciłobym się bym się powierciło	powiercilibyśmy się byśmy się powiercili	powierciłybyśmy się byśmy się powierciły
2 os.	powierciłbyś się byś się powiercił	powierciłabyś się byś się powierciła	powierciłobyś się byś się powierciło	powiercilibyście się byście się powiercili	powierciłybyście się byście się powierciły
3 os.	powierciłby się by się powiercił	powierciłaby się by się powierciła	powierciłoby się by się powierciło	powierciliby się by się powiercili	powierciłyby się by się powierciły

bezosobnik: powiercono by się

bezokolicznik: powiercić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: powierciwszy się

gerundium: powiercenie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

powiercić się

+

(GDZIE)

Zob. wiercić