koniuch

Ale zaczęła się wojna i Nierżyn trafił zrazu jako koniuch do taborów. Dławiąc się poczuciem krzywdy, nie umiejąc sobie poradzić, uganiał się na popasie za końmi, żeby je zapędzić krzykiem albo skoczyć któremu na grzbiet.

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy Tom 2, 1996

Tonia do biedy przywykła od dziecka. Urodziła się niedaleko stąd, w Kuzorandzie. [...] Jej ojciec był koniuchem.

źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Dom nad Oniego, 2006

W pozostałej obszernej przestrzeni grobu grzebią jedną z nałożnic króla, którą wprzódy duszą, dalej podczaszego, kucharza, koniucha, posługacza, gońca królewskiego i konie, nadto pierwociny wszelkich innych dostatków i złote czary, srebra i spiżu do tego celu nie używają.

źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Scyta ze szczytu, Polityka, 2006-09-16