-
2.
książk. przedstawiciel, często zasłużony i znaczący, a nawet wybitny, jakiegoś kraju, regionu, narodu lub epoki, z którymi zwykle jest związany pochodzeniem i działalnością
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną -
- wielki, największy; wybitny, najwybitniejszy; wspaniały; zasłużony syn
- syn doby czego, epoki czego; wsi; ziemi; Polski; narodu
-
Noc z 2 na 3 maja tego roku będzie 80. rocznicą zwycięskiego zrywu Śląska, śląskich powstańców pod dowództwem najwybitniejszego syna ziemi śląskiej Wojciecha Korfantego.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.04.2001
Korowód postaci historycznych, z królową Jadwigą i biskupem Marcinem Kromerem, żołnierzami z I wojny światowej i bodaj najsławniejszym synem ziemi gorlickiej Ignacym Łukasiewiczem, przypominał o pięknych kartach zapisanych w dziejach Polski.
źródło: NKJP: Gra w jednej drużynie, Dziennik Polski, 2002-03-04
Już ten cząstkowy przegląd wykazuje naocznie, że autor był nieodrodnym synem epoki, pisarzem potwierdzającym swym dziełem niezwykłe umiejętności stylistyczne i retoryczne, które w pełni usprawiedliwiają uznanie go za najwybitniejszego przedstawiciela humanizmu w Polsce przełomu XII i XIII w.
źródło: NKJP: Krzysztof Pawłowski: Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji, 2004
Gdy na ojczyznę spadła hitlerowska nawała, ten nieodrodny syn polskiej wsi nie złożył broni, nie poddał się ani wrogowi, ani okolicznościom.
źródło: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.02.2000
Nawiązuje do odczytanego na zjeździe tekstu słynnych „Wskazań” Władysława Orkana, uzmysławia, że pomnik wielkiego syna Gorców w Nowym Targu ufundowali w 1934 r. członkowie Związku Podhalan w Ameryce.
źródło: NKJP: „Tatrzański Orzeł”, Dziennik Polski, 2001-01-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. syn
synowie
ndepr syny
depr D. syna
synów
C. synowi
synom
B. syna
synów
N. synem
synami
Ms. synu
synach
W. synu
synowie
ndepr syny
depr -
+ syn + CZEGO -
psł. synъ (D. l.p. *synu)
Dawny temat rzeczownikowy na *-ŭ-.