docinać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. sprawiać komuś przykrość złośliwymi wypowiedziami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

dogryzać
dopieprzać
dosalać
przygadywać
przypieprzać

docinać żartami; ostrzem (satyry,...)
docinać pod nosem
systematycznie; delikatnie; ironicznie, złośliwie; nieprzyjemnie, zjadliwie, niemiłosiernie, perfidnie docinać
zacząć/zaczynać, przestać docinać
docinać, dogryzać; docinać, szydzić; docinać, wyśmiewać; dokuczać, docinać

	Ludzie śmiali się i zataczali, dowcipkowali, docinali sobie żartami -słowem, cieszyli się na następną ucztę u sąsiada. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dzikie banany, 1960
	Nauczycielka docinała jej przy całej klasie, że bardziej dba o ubrania i pokazuje nogi niż przykłada się do nauki. źródło: NKJP: (MST): Groźny nauczyciel i złe przepisy, Gazeta Krakowska, 2006-06-06
	Elżunia Powoniakówna docina mu, że zetempowcy tak nie chodzą, na bikiniarza wygląda. źródło: NKJP: Ewa Szkudlarek: Wskaźnik nawiązania we współczesnych tekstach polskich (na materiale współczesnej nowelistyki polskiej), 2002
	Jak jadę autobusem z Patrykiem, a on akurat dostaje napadu złości, głośno krzyczy, rzuca się i płacze, to ludzie docinają, że jest rozpieszczony. źródło: NKJP: Anna Tywanek: Obyczaje. Rodziny zastępcze, Mazowieckie To i Owo, 2002-08-07
	- Nic ci nie przyjdzie z czytania, jesteś za stara. Profesorką nie będziesz - docina jej stary. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	docinałem +(e)m docinał	docinałam +(e)m docinała	docinałom +(e)m docinało	docinaliśmy +(e)śmy docinali	docinałyśmy +(e)śmy docinały
2 os.	docinałeś +(e)ś docinał	docinałaś +(e)ś docinała	docinałoś +(e)ś docinało	docinaliście +(e)ście docinali	docinałyście +(e)ście docinały
3 os.	docinał	docinała	docinało	docinali	docinały

bezosobnik: docinano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę docinał będę docinać	będę docinała będę docinać	będę docinało będę docinać	będziemy docinali będziemy docinać	będziemy docinały będziemy docinać
2 os.	będziesz docinał będziesz docinać	będziesz docinała będziesz docinać	będziesz docinało będziesz docinać	będziecie docinali będziecie docinać	będziecie docinały będziecie docinać
3 os.	będzie docinał będzie docinać	będzie docinała będzie docinać	będzie docinało będzie docinać	będą docinali będą docinać	będą docinały będą docinać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		docinajmy
2 os.	docinaj	docinajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	docinałbym bym docinał	docinałabym bym docinała	docinałobym bym docinało	docinalibyśmy byśmy docinali	docinałybyśmy byśmy docinały
2 os.	docinałbyś byś docinał	docinałabyś byś docinała	docinałobyś byś docinało	docinalibyście byście docinali	docinałybyście byście docinały
3 os.	docinałby by docinał	docinałaby by docinała	docinałoby by docinało	docinaliby by docinali	docinałyby by docinały

bezosobnik: docinano by

bezokolicznik: docinać

imiesłów przysłówkowy współczesny: docinając

gerundium: docinanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: docinający

odpowiednik aspektowy: dociąć

Zob. ciąć