brudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powodować pojawienie się gdzieś brudu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	ciaprać syfić zabrudzać zaświniać
	antonimy:	czyścić oczyszczać wyczyszczać
	hiperonimy:	zanieczyszczać

	Urządzenia służące do pobierania odcisków palców są nowoczesne i nie brudzą dłoni. źródło: NKJP: Patrycja Wacławska: Jakie są najnowsze zmiany w prawie oraz przepisy i aktualności ważne dla osób po pięćdziesiątym roku życia, Dziennik Zachodni. 2009-06-17
	Ja wiem, że brudzę te śliczne podłogi, bo zdarza mi się rozsypać popielniczkę... źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
	Od początku roku szkolnego dzieci nie będą brudziły butów w błocie, a dzięki oznakowaniu poziomemu i spowalniaczom dotrą na lekcje bezpiecznie. źródło: NKJP: BEM: Grunwald Nowa ulica na os. Kwiatowym Żonkilowa drogą bezpieczną, Gazeta Poznańska, 2001-09-08
	Prawdopodobnie malarz–amator bał się, że w przypadku złapania go na gorącym uczynku, zostanie oskarżony nie tylko o brudzenie muru farbami, ale także o obrazę prezydenckiej godności. źródło: NKJP: Andrzej Kieś: Kaczka z łezką w oku, Tygodnik Rybnicki, 2008-05-27
	W Polsce generalnie jest brudno, brudzą ludzie. Ludzie, którzy brudzą, również odpoczywają, a wtedy brudzą w miejscu swojego odpoczynku. zwykle są to: morze, jeziora i góry. źródło: NKJP: (mag): Czysto na święta, Dziennik Łódzki, 2007-04-03

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	brudziłem +(e)m brudził	brudziłam +(e)m brudziła	brudziłom +(e)m brudziło	brudziliśmy +(e)śmy brudzili	brudziłyśmy +(e)śmy brudziły
2 os.	brudziłeś +(e)ś brudził	brudziłaś +(e)ś brudziła	brudziłoś +(e)ś brudziło	brudziliście +(e)ście brudzili	brudziłyście +(e)ście brudziły
3 os.	brudził	brudziła	brudziło	brudzili	brudziły

bezosobnik: brudzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę brudził będę brudzić	będę brudziła będę brudzić	będę brudziło będę brudzić	będziemy brudzili będziemy brudzić	będziemy brudziły będziemy brudzić
2 os.	będziesz brudził będziesz brudzić	będziesz brudziła będziesz brudzić	będziesz brudziło będziesz brudzić	będziecie brudzili będziecie brudzić	będziecie brudziły będziecie brudzić
3 os.	będzie brudził będzie brudzić	będzie brudziła będzie brudzić	będzie brudziło będzie brudzić	będą brudzili będą brudzić	będą brudziły będą brudzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		brudźmy
2 os.	brudź	brudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	brudziłbym bym brudził	brudziłabym bym brudziła	brudziłobym bym brudziło	brudzilibyśmy byśmy brudzili	brudziłybyśmy byśmy brudziły
2 os.	brudziłbyś byś brudził	brudziłabyś byś brudziła	brudziłobyś byś brudziło	brudzilibyście byście brudzili	brudziłybyście byście brudziły
3 os.	brudziłby by brudził	brudziłaby by brudziła	brudziłoby by brudziło	brudziliby by brudzili	brudziłyby by brudziły

bezosobnik: brudzono by

bezokolicznik: brudzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: brudząc

gerundium: brudzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: brudzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: brudzony

płn. psł. *bruditi 'brudzić, brukać'