pozrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zrzucić kolejno ubrania lub okrycia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

hiperonimy:

zrzucić

Żołnierze rozbitych dywizji pozrzucali niepotrzebne już płaszcze, szli całymi gromadami w porozpinanych, sukiennych mundurach.

źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

Rozochoceni tancerze pozrzucali uroczyste marynarki, rozsypały się kunsztownie lakierowane, odświętne fryzury kuzynek.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

Pozrzucali więzienne pasiaki i w gaciach wędrowali przez pół kraju.

źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł: opowiadania i reportaże, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pozrzucałem +(e)m pozrzucał	pozrzucałam +(e)m pozrzucała	pozrzucałom +(e)m pozrzucało	pozrzucaliśmy +(e)śmy pozrzucali	pozrzucałyśmy +(e)śmy pozrzucały
2 os.	pozrzucałeś +(e)ś pozrzucał	pozrzucałaś +(e)ś pozrzucała	pozrzucałoś +(e)ś pozrzucało	pozrzucaliście +(e)ście pozrzucali	pozrzucałyście +(e)ście pozrzucały
3 os.	pozrzucał	pozrzucała	pozrzucało	pozrzucali	pozrzucały

bezosobnik: pozrzucano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pozrzucajmy
2 os.	pozrzucaj	pozrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pozrzucałbym bym pozrzucał	pozrzucałabym bym pozrzucała	pozrzucałobym bym pozrzucało	pozrzucalibyśmy byśmy pozrzucali	pozrzucałybyśmy byśmy pozrzucały
2 os.	pozrzucałbyś byś pozrzucał	pozrzucałabyś byś pozrzucała	pozrzucałobyś byś pozrzucało	pozrzucalibyście byście pozrzucali	pozrzucałybyście byście pozrzucały
3 os.	pozrzucałby by pozrzucał	pozrzucałaby by pozrzucała	pozrzucałoby by pozrzucało	pozrzucaliby by pozrzucali	pozrzucałyby by pozrzucały

bezosobnik: pozrzucano by

bezokolicznik: pozrzucać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pozrzucawszy

gerundium: pozrzucanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pozrzucany

+

pozrzucać

+

CO[sub]pl[/sub]

Zob. rzucić