obłąkany - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

książk. dotknięty chorobą psychiczną

Imb używany również samodzielnie w funkcji rzeczownika, np. dom dla obłąkanych .

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

rodzaje chorób

synonimy:

nienormalny
szalony I

	W wieku XIV powstał okazały, surowy zamek warowny w Kastelholm. Tutaj więziono Eryka XIV, obłąkanego króla Szwecji. źródło: NKJP: Andrzej Osęka: Aland, wolny archipelag, Gazeta Wyborcza, 1997-08-29
	No nie, ten chłopak chyba jest obłąkany. Co on tu robi o tej porze? źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga I cz 2, 2005
	[...] coraz bardziej przypominał mi jakiegoś obłąkanego wizjonera. źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009
	W końcu, z kartami chorób w rękach, podzielili pacjentów na trzy grupy. Obłąkani nie wiedzieli nawet, że dokonano tego według narodowości – rozdzielono Inguszów, Osetyjczyków, Rosjan i innych Słowian. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
	Gdy w 1861 r. wiedeński lekarz [...] napisał pracę o gorączce połogowej, w której namawiał lekarzy do mycia i dezynfekowania rąk przed wejściem na salę porodową, wywołał wielkie oburzenie. Musiał opuścić Wiedeń, zmarł w szpitalu dla obłąkanych. źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Betonowe położnictwo, Polityka, 2005-10-29

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Imiesłów bierny od przedrostkowego czasownika obłąkać