oferma

  • pot.  pejorat.  osoba powolna, niezdarna i nieumiejąca poradzić sobie w życiu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

    • ostatnia, skończona, życiowa oferma
  • [...] idę jutro na rower. Nie szkodzi, że dwa tygodnie temu, gdy wsiadłam na niego po raz pierwszy od roku, spadłam jak ostatnia oferma i kolana mam poobijane niczym dziesięciolatek.

    źródło: NKJP: Elżbieta Mosingiewicz: Na dzień dobry, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-06-22

    W szkole uchodził za ofermę, nikt nie darzył go specjalnym szacunkiem, a dziewczynę, w której się podkochiwał, sprzątnął mu sprzed nosa jego najlepszy i jedyny kumpel.

    źródło: NKJP: Marcin Zasada: Człowiek - pająk uderza po raz trzeci, Dziennik Zachodni, 2007-05-04

    I zostaliście z Tadziem bez grosza na lotnisku jak dwie ofermy otoczone powszechną pogardą.

    źródło: NKJP: Anna Bojarska: Siostry B., 1996

    Pluliśmy jak szewcy, przewracając stery odzieży, by dobrać coś możliwego, w czym nie przypominalibyśmy ofermów batalionowych.

    źródło: Henryk Sipowicz-Bogowski: Droga przez piekło: Wilno - Ustronie 1949-1979, 1990 (books.google.pl)

    Wadą LWP było to, iż w przypadku rzeczywistych oferm w PRL-u nie było możliwości pozbycia się ich z wojska. W rezultacie często, kładąc osiągnięcia grupy, byli traktowani w niej wrogo, co prowadziło do samowolnych oddaleń i samobójstw.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1, ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. oferma
    ofermy
    D. ofermy
    ofermów
    oferm
    C. ofermie
    ofermom
    B. ofermę
    ofermów
    ofermy
    N. ofermą
    ofermami
    Ms. ofermie
    ofermach
    W. ofermo
    ofermy

    Inne uwagi

    Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r. ż., D. lm  oferm , B. lm  ofermy . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B. lm  ofermów  lub r. ż, D. lm  oferm , B. lm  ofermy 

  • może fr. infirme 'słaby, ułomny'

CHRONOLOGIZACJA:
1909, "Przegląd Polski", t. 173, 1909.
Wcześniej odnotowane jako tytuł ukraińskiej noweli O. Makoweja ("Historya Uniwersytetu Lwowskiego", t. 2, 1894).
Data ostatniej modyfikacji: 21.05.2017