odkręcić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkręciłem się +(e)m się odkręcił	odkręciłam się +(e)m się odkręciła	odkręciłom się +(e)m się odkręciło	odkręciliśmy się +(e)śmy się odkręcili	odkręciłyśmy się +(e)śmy się odkręciły
2 os.	odkręciłeś się +(e)ś się odkręcił	odkręciłaś się +(e)ś się odkręciła	odkręciłoś się +(e)ś się odkręciło	odkręciliście się +(e)ście się odkręcili	odkręciłyście się +(e)ście się odkręciły
3 os.	odkręcił się	odkręciła się	odkręciło się	odkręcili się	odkręciły się

bezosobnik: odkręcono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odkręćmy się
2 os.	odkręć się	odkręćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkręciłbym się bym się odkręcił	odkręciłabym się bym się odkręciła	odkręciłobym się bym się odkręciło	odkręcilibyśmy się byśmy się odkręcili	odkręciłybyśmy się byśmy się odkręciły
2 os.	odkręciłbyś się byś się odkręcił	odkręciłabyś się byś się odkręciła	odkręciłobyś się byś się odkręciło	odkręcilibyście się byście się odkręcili	odkręciłybyście się byście się odkręciły
3 os.	odkręciłby się by się odkręcił	odkręciłaby się by się odkręciła	odkręciłoby się by się odkręciło	odkręciliby się by się odkręcili	odkręciłyby się by się odkręciły

bezosobnik: odkręcono by się

bezokolicznik: odkręcić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odkręciwszy się

gerundium: odkręcenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odkręcać się

Zob. kręcić