ktoś odbiera telefon - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś reagując na sygnał telefonu, w przewidziany sposób zgłasza się i rozpoczyna rozmowę z osobą, która do niego zadzwoniła

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Komunikacja na odległość

telefon/telegraf

ktoś odbiera telefon od chłopaka, od dyrektora, od kolegi, od matki, od prezydenta, od siostry...
ktoś odbiera telefon z biura, z radia, ze szkoły, z telewizji...; z Katowic, z Warszawy...; z Niemiec, z Rosji...
ktoś odbiera telefon z informacją, z prośbą, z podziękowaniami, z pogróżkami

	Przymierzając ślubną suknię odbiera telefon od kolegi przyszłego męża, który przeprasza, że nie będzie gościem weselnym, bo właśnie leci do Wenecji. źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Już w kinach, Gazeta Wyborcza, 1995-02-21
	Raz po raz odbieram telefon z radia czy gazety z prośbą: niech się pan wypowie. I tu pada temat. Jeżeli coś akurat wiem, to mówię od razu. Albo proszę o telefon za godzinę – aż się podkształcę. źródło: NKJP: Felietony, Gazeta Poznańska, 2006-05-19
	Właściciele aut drogich, szczególnie zachodnich marek, zaraz po kradzieży odbierają telefon z żądaniem okupu za skradziony wóz. źródło: NKJP: Monika Panfil: Policja zapewnia dyskrecję, Gazeta Wyborcza, 1994-03-29
	[...] potem odbierała telefon ode mnie z drugiego krańca Polski i podchodziła do lustra. - Wiesz, co teraz robię? - mruczała do słuchawki - oglądam siebie w lustrze [...]. źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005
	[...] wróciłam do domu i długo płakałam, odbierając telefon, miałam zachrypnięty głos. Dzwonił Michał, zapraszając mnie na lody do Łazienek. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, npch; odmienny: odbierać

odpowiednik aspektowy: ktoś odebrał telefon

	+	ktoś odbiera telefon	+	(od KOGO) + (z CZYM)
	+	ktoś odbiera telefon	+	(SKĄD) + (z CZYM)