utrącić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odłamać na skutek uderzenia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

hiperonimy:

odłamać

Precyzyjnie utrącił łepek fiolce, wyjął z szuflady strzykawkę i napełnił ją płynem.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

Ponieważ nikt nie chciał tego zrobić, sam utrącił jaskółcze gniazda szpicrutą.

źródło: NKJP: Tygodnik Podhalański, 1996, nr 33

Już nie zawiedziony kibic, lecz zwykły wandal utrącił obie ręce Pelemu, znajdującemu się w brazylijskim mieście Salvador.

źródło: NKJP: Ireneusz Pawlik: Ludzie z brązu, Polityka, nr 2703, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utrąciłem +(e)m utrącił	utrąciłam +(e)m utrąciła	utrąciłom +(e)m utrąciło	utrąciliśmy +(e)śmy utrącili	utrąciłyśmy +(e)śmy utrąciły
2 os.	utrąciłeś +(e)ś utrącił	utrąciłaś +(e)ś utrąciła	utrąciłoś +(e)ś utrąciło	utrąciliście +(e)ście utrącili	utrąciłyście +(e)ście utrąciły
3 os.	utrącił	utrąciła	utrąciło	utrącili	utrąciły

bezosobnik: utrącono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utrąćmy
2 os.	utrąć	utrąćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utrąciłbym bym utrącił	utrąciłabym bym utrąciła	utrąciłobym bym utrąciło	utrącilibyśmy byśmy utrącili	utrąciłybyśmy byśmy utrąciły
2 os.	utrąciłbyś byś utrącił	utrąciłabyś byś utrąciła	utrąciłobyś byś utrąciło	utrącilibyście byście utrącili	utrąciłybyście byście utrąciły
3 os.	utrąciłby by utrącił	utrąciłaby by utrąciła	utrąciłoby by utrąciło	utrąciliby by utrącili	utrąciłyby by utrąciły

bezosobnik: utrącono by

bezokolicznik: utrącić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: utrąciwszy

gerundium: utrącenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: utrącony

odpowiednik aspektowy: utrącać

+

utrącić

+

CO + (CZYM)

Zob. trącić