-
3.
za pomocą magicznego oddziaływania lub działania sprawić, że jakieś złe, nadprzyrodzone zjawisko lub inne niekorzystne czynniki zewnętrzne tracą swoją moc -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: odpędzić
przepędzić
wypędzić
-
Narzeczony w męskim gronie raczył się trunkiem, a potem szli wszyscy przed dom panny i tłukli szkło, żeby odgonić złe moce.
źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Wyż się żeni, Polityka, 2007-07-07
Jeśli chcemy posprzątać, to tylko dzień przed sylwestrem - w przeciwnym razie wymieciemy szczęście z domu. Warto pomyśleć o zapełnieniu lodówki, pusta nie odgoni biedy w nadchodzącym roku.
źródło: NKJP: mars: Odliczamy dni do nowego 2008 roku, Życie Podkarpackie, 2007-12-26
W wielu miejscowościach opłaca się także bicie w dzwony na znak czyjejś śmierci oraz w celu odgonienia złych duchów.
źródło: NKJP: ClueBot: Fryzowie, Wikipedia.pl, 2008-12-16
Pluje się najwyżej przez lewe ramię, żeby odgonić pecha od siebie, i jedzie dalej.
źródło: NKJP: (dell): Pogwarki na poboczu, Dziennik Polski, 2008-01-26
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odgonię
odgonimy
2 os. odgonisz
odgonicie
3 os. odgoni
odgonią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odgoniłem
+(e)m odgonił
odgoniłam
+(e)m odgoniła
odgoniłom
+(e)m odgoniło
odgoniliśmy
+(e)śmy odgonili
odgoniłyśmy
+(e)śmy odgoniły
2 os. odgoniłeś
+(e)ś odgonił
odgoniłaś
+(e)ś odgoniła
odgoniłoś
+(e)ś odgoniło
odgoniliście
+(e)ście odgonili
odgoniłyście
+(e)ście odgoniły
3 os. odgonił
odgoniła
odgoniło
odgonili
odgoniły
bezosobnik: odgoniono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odgońmy
2 os. odgoń
odgońcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odgoniłbym
bym odgonił
odgoniłabym
bym odgoniła
odgoniłobym
bym odgoniło
odgonilibyśmy
byśmy odgonili
odgoniłybyśmy
byśmy odgoniły
2 os. odgoniłbyś
byś odgonił
odgoniłabyś
byś odgoniła
odgoniłobyś
byś odgoniło
odgonilibyście
byście odgonili
odgoniłybyście
byście odgoniły
3 os. odgoniłby
by odgonił
odgoniłaby
by odgoniła
odgoniłoby
by odgoniło
odgoniliby
by odgonili
odgoniłyby
by odgoniły
bezosobnik: odgoniono by
bezokolicznik: odgonić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: odgoniwszy
gerundium: odgonienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odgonienie
odgonienia
D. odgonienia
odgonień
C. odgonieniu
odgonieniom
B. odgonienie
odgonienia
N. odgonieniem
odgonieniami
Ms. odgonieniu
odgonieniach
W. odgonienie
odgonienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: odgoniony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. odgoniony
odgoniony
odgoniony
odgonione
odgoniona
D. odgonionego
odgonionego
odgonionego
odgonionego
odgonionej
C. odgonionemu
odgonionemu
odgonionemu
odgonionemu
odgonionej
B. odgonionego
odgonionego
odgoniony
odgonione
odgonioną
N. odgonionym
odgonionym
odgonionym
odgonionym
odgonioną
Ms. odgonionym
odgonionym
odgonionym
odgonionym
odgonionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. odgonieni
odgonieni
odgonione
odgonione
D. odgonionych
odgonionych
odgonionych
odgonionych
C. odgonionym
odgonionym
odgonionym
odgonionym
B. odgonionych
odgonionych
odgonionych
odgonione
N. odgonionymi
odgonionymi
odgonionymi
odgonionymi
Ms. odgonionych
odgonionych
odgonionych
odgonionych
odpowiednik aspektowy: odganiać
-
+ odgonić + CO -
Zob. gonić